بررسی کارایی فرایند انعقاد و لخته سازی در حذف آلاینده ها از فاضلاب کارخانه رنگرزی پارچه

زمینه و هدف: در این تحقیق عملکرد فرایند انعقاد و لخته سازی در حذف آلاینده ها از فاضلاب خام ورودی و پساب خروجی واحد بی هوازی تصفیه بیولوژیکی تصفیه خانه فاضلاب کارخانه رنگرزی پارچه بررسی شد. مواد و روش ها: از دستگاه جارتست به عنوان یک سیستم پایلوت منقطع، از FeCl۳، PAC و Alum به عنوان منعقدساز و از دو پلی الکترولیت Zetafloc ۷۵۶۳ و Megafloc ۳۰۴۵PWG به عنوان لخته ساز کاتیونی و آنیونی استفاده شد و تاثیر میزان و نوع منعقدساز و نوع لخته ساز در حذف COD، کدورت و رنگ در دو مرحله بررسی شد. یافته ها: نتایج آزمایشات انعقاد و لخته سازی روی فاضلاب خام ورودی نشان داد که Alum در غلظت ۴۰ میلی گرم در لیتر موثرترین منعقدساز با میزان حذف COD، کدورت و رنگ به ترتیب برابر با %۵/۱±۱/۷۳، %۷/۹۳ و %۷/۷۱ بود. درحالیکه، نتایج آزمایشات انعقاد و لخته سازی روی پساب خروجی تصفیه بیولوژیکی بی هوازی نشان داد که بیشترین درصد حذف COD و کدورت برابر با %۶/۲±۲/۵۲ و %۱/۹۹ به ترتیب و مربوط به PAC با غلظت ۲۰۰۰ میلی گرم در لیتر بود. همچنین درصد حذف COD منعقدساز FeCl۳ با غلظت  ۴۰۰ میلی گرم در لیتر نیز %۵/۳±۲/۵۲ بود. تفاوت نتایج حاصل از دو مرحله به علت تغییر ماهیت آلاینده ها پس از قرارگیری در معرض تصفیه بیولوژیکی و pH متفاوت فاضلاب استفاده شده در این دو مرحله بود. نتیجه گیری: بررسی ها نشان داد استفاده از تصفیه فیزیکوشیمیایی به روش انعقاد و لخته سازی به تنهایی قادر به کاهش مطلوب آلاینده های موجود در فاضلاب رنگرزی به کار برده شده جهت استفاده مجدد نبود، درحالیکه میتوان از این روش به عنوان یک پیش تصفیه بیولوژیکی یا یکی از مراحل تصفیه ثانویه و تکمیلی استفاده کرد.

Keywords:

Textile dyeing wastewater , Physicochemical treatment , Coagulation and flocculation , COD removal , color removal , فاضلاب رنگرزی پارچه , تصفیه فیزیکوشیمیایی , انعقاد و لخته سازی , حذف COD , حذف رنگ