بررسی اثربخشی آموزش چشم انداز زمان بر کاهش خشونت در معتادان خود معرف به مراکز درمانی

این پژوهش با هدف بررسی اثربخشی آموزش چشم انداز زمان بر کاهش رفتارهای پرخطر افراد معتاد انجام شده است. روش این پژوهش نیمه آزمایشی (پیش آزمون پس آزمون با گروه کنترل) بود و جامعه آماری آن متشکل از کلیه معتادان خود معرف به مراکز درمانی و اقامتی میان مدت شهید خپوشانی شهر اصفهان در سال ۱۳۹۸ بود. نمونه آماری بر اساس طرح پژوهشی ۳۰ نفر در نظر گرفته شد که به صورت در دسترس و از بین داوطلبان شرکت در کلاس های مداخله انتخاب شد. نمونه آماری گردآوری شده به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش و کنترل جایگزین شدند. داده های مورد نیاز با استفاده مقیاس سنجش رفتارهای پرخطر (YRBSS) و کنترل بیماری های آمریکا گردآوری شد و درمان چشم انداز زمان در طی ۸ جلسه آموزش ۲ ساعته و بر اساس دستورالعمل نوروزی (۱۳۹۵) اجرا شد. نتایج تحلیل داده ها با استفاده از آزمون آنکوا نشان داد که آموزش چشم انداز زمان بر کاهش خشونت و قانون شکنی به میزان ۳۵ درصد (۰/۰۱>p) تاثیر دارد. بر اساس نتایج این پژوهش، می توان به تاثیر آموزش چشم انداز زمان بر کاهش رفتارهای پرخطر (خشونت و قانون شکنی) معتادان پی برد.

Keywords:

آموزش چشم انداز زمان , خشونت , معتادان خود معرف