اثربخشی آموزش خودباوری بر مشغولیت تحصیلی دانش آموزان

خودباوری برای رشد و تکامل متعادل و سالم انسان، بسیار ضروری است . خودباوری مثبت درواقع به عنوان سیستم ایمنی روح عمل می کند و استقامت و توانایی و ظرفیت لازم را برای تجدیدقوا تامین می نماید. لذا بر این اساس هدف اصلی پژوهش اثربخشی آموزش خودباوری بر مشغولیت تحصیلی دانش آموزان بود. روش پژوهش نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون - پس آزمون با گروه کنترل بود. جامعه آماری این پژوهش را کلیه دانش آموزان دختر پایه ششم ابتدایی ناحیه ۲ شهر ارومیه در سال تحصیلی ۱۴۰۲-۱۴۰۱ تشکیل دادند. روش نمونه گیری به صورت هدفمند بود به طوریکه دو مدرسه از مدارس هر به صورت تصادفی انتخاب شدند و پرسشنامه های مشغولیت شغلی در بین دانش آموزان دختر پایه ششم این مدارس اجرا شد (پیش آزمون). از بین افرادی که در هر پرسشنامه سلامت روان نمرهشان یک انحراف معیار بالاتر از میانگین بود، به صورت تصادفی ۴۰ نفر با در نظر گرفتن ملاکهای ورود به مطالعه انتخاب شده و به طور تصادفی در دو گروه آزمایش (۲۰ نفر) و کنترل (۲۰ نفر) جایگزین شدند. به منظور تحلیل داده ها از آمار توصیفی و آمار استنباطی تحلیل کواریانس استفاده شده است . گروه آزمایش طی ۸ جلسه یک ساعته تحت آموزش خودباوری قرار گرفتند وگروه کنترل مداخله ای دریافت نکردند. پس از اتمام برنامه آموزش هردوگروه به پرسشنامه مشغولیت شغلی پاسخ دادند (پس آزمون) و پس از یک ماه و نیم پیگیری بعمل آمد. نتایج حاصل از تحلیل کواریانس چند متغیره نشان داد که آموزش خودباوری باعث افزایش سطح مشغولیت شغلی دانش آموزان شده است (۰۱/۰.(p<

Keywords:

خودباوری , مشغولیت , تحصیلی , دانش آموزان , ارومیه .