بررسی تاثیر میزان تمایز بافتی بافت های سرطانی بر دقت تشخیصی ۹۹mTc- PSMA scan و ۹۹mTc-MDP Bone scan در بیماران مبتلا به سرطان پروستات با متاستازهای استخوانی

مقدمه: کنسر پروستات امروزه دومین کنسر شایع در بین مردان در دنیا است. با توجه به گسترش این بیماری و هزینه هایی که در سیر تشخیص و درمان این بیماری بر جامعه تحمیل می شود، آگاهی از مودالیته های تشخیصی مربوط به آن و عوامل تاثیرگذار بر نتایج آن ها از اهمیت ویژه ای برخوردار است. مواد و روش ها: درمطالعه ی حاضر که یک مطالعه ی آینده نگر بوده و در فاصله بین سال های ۱۳۹۹ تا ۱۴۰۲ به بررسی ۴۰ بیمار مبتلا به کنسر پروستات با متاستازهای استخوانی با استفاده از ۹۹mTc- PSMA scan و ۹۹mTc-MDP Bone scan و مقایسه نتایج حاصل از آن با توجه به میزان تمایز بافتی بافت های کنسری پرداخته شد. یافته ها: تجزیه و تحلیل داده ها نشان داد که دقت تشخیصی ۹۹mTc- PSMA scan و ۹۹mTc-MDP Bone scan برای گرید گروپ های ۱ تا ۵ به ترتیب از ۹۵.۴٪ تا ۱۰۰٪ و ۹۵.۴٪ تا ۱۰۰٪ بود. با این حال، هیچ یک از نتایج از نظر آماری معنی دار نبود. به طور خاص، ۹۹mTc- PSMA scan دقت تشخیصی ۱۰۰٪، ۹۸.۷٪، ۹۶.۱٪، ۹۶.۶٪ و ۹۵.۴٪ را برای گروه های درجه ۱ تا ۵ نشان داد این میزان برای ۹۹mTc-MDP Bone scan گروه ۱ تا ۵ به ترتیب ۱۰۰%، ۹۶.۳%، ۹۸.۷%، ۹۶.۶% و ۹۵.۴% درصد بود. بحث: با توجه به نتایج حاصل از تحلیل های آماری می توان گفت که میزان تمایز یافتگی کنسر پروستات بر میزان دقت تشخیصی ۹۹mTc- PSMA scan و ۹۹mTc-MDP Bone scan بی تاثیر بوده و گلایسون اسکور نمونه بافتی تاثیری بر میزان تمایز بافت های کنسری توسط اسکن ها ندارد.

Keywords:

Prostate cancer , ۹۹mTc- PSMA scan , ۹۹mTc-MDP Bone scan , Tissue differentiation , سرطان پروستات , اسکن ۹۹mTc- PSMA , اسکن۹۹mTc-MDP , تمایز بافتی