اثربخشی درمان شناختی رفتاری کوتاه مدت بر اختلال پرخوری و تصویر بدن زنان با اختلال پرخوری هیجانی در شهر اصفهان

هدف پژوهش حاضر با توجه به شیوع روز افزون اختلال پرخوری و پیامدهای ناشی از آن، بررسی اثربخشی درمان شناختی رفتاری کوتاهمدت بر این اختلال و مشکلات همراه با آن است . پژوهش حاضر، یک طرح نیمه تجربی با پیش آزمون - پس آزمون با گروه کنترل است . جامعه آماری این پژوهش زنان ۱۸-۵۰ سال ساکن شهر اصفهان می باشند که طی فراخوان به صورت داوطلبانه ثبت نام کردند و به پرسشنامه اختلال پرخوری گوری مالی (۱۶ سوالی ) و پرسشنامه اختلال بدشکلی بدن (۳۱ سوالی ) در مرحله پیش آزمون و پس آزمون پاسخ دادند. ۳۰ نفر از افرادی که ملاکهای ورود به طرح را داشتند انتخاب و به صورت تصادفی ۱۵ نفر در گروه آزمایش و ۱۵ نفر در گروه کنترل قرارگرفتند. گروه آزمایش به مدت ۸ هفته در جلسات درمانی شناختی رفتاری شرکت کردند، در حالی که در این مدت گروه کنترل هیچ مداخله دریافت نکرد. نتایج حاصل از تحلیل کوواریانس نشان داد که درمان شناختی رفتاری باعث کاهش معنی داری در علائم پرخوری و تصویر بدن در گروه آزمایش در مقایسه با گروه کنترل گردید (۰۵/۰(P=؛ بنابراین نتایج این پژوهش نشان داد که درمان شناختی رفتاری بر کاهش اختلال پرخوری و تصویر بدن موثر است و استفاده از این روش درمان به درمانگران توصیه می شود.

Keywords:

پرخوری عصبی , تصویر بدن , درمان شناختی رفتاری , زنان با اختلال پرخوری هیجانی .