بررسی رابطه خود ناتوانسازی تحصیلی با سلامت روان در دانش آموزان دختر دوره دوم متوسطه

هدف این پژوهش بررسی رابطه خود ناتوانسازی تحصیلی با سلامت روان در دانش آموزان دختر دوره دوم متوسطه بود. نوع پژوهش توصیفی و روش آن نیز همبستگی بود. جامعه آماری شامل تمامی دانش آموزان دختر دوره متوسطه دوم شهر سنگر در سال تحصیلی ۹۶-۱۳۹۵ به تعداد ۴۶۰ نفر بودند که نمونه ای به تعداد ۲۱۰ نفر به روش نمونه گیری تصادفی ساده انتخاب شد. برای جمع آوری دادهها از پرسشنامه های خود ناتوان سازی تحصیلی جونز و رودوالت (۱۹۸۲) و سلامت روان گلدبرگ و هیلر (۱۹۷۹) استفاده شد. دادههای پژوهش از طریق آزمونهای آماری پارامتریک ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون چندگانه تحلیل شد. نتایج نشان داد بین سلامت روان با خود ناتوانسازی تحصیلی دانش آموزان همبستگی منفی معناداری وجود دارد (۰۵/۰.(P< با توجه به یافته های پژوهش می توان نتیجه گرفت که سلامت روان پیش بین مناسبی برای کاهش خود ناتوانسازی تحصیلی دانش آموزان می باشد.

Keywords:

خود ناتوانسازی تحصیلی , سلامت روان , دانش آموزان دختر