پیش بینی خود ناتوانسازی تحصیلی بر اساس حمایت اجتماعی در دانش آموزان دختر

هدف این پژوهش پیش بینی خود ناتوانسازی تحصیلی بر اساس حمایت اجتماعی در دانش آموزان دختر بود. نوع پژوهش توصیفی و روش آن نیز همبستگی بود. جامعه آماری شامل تمامی دانش آموزان دختر دوره متوسطه دوم شهر سنگر در سال تحصیلی ۹۶-۱۳۹۵ به تعداد ۴۶۰ نفر بودند که نمونه ای به تعداد ۲۱۰ نفر به روش نمونه گیری تصادفی ساده انتخاب شد. برای جمع آوری دادهها از پرسشنامه های خود ناتوان سازی تحصیلی جونز و رودوالت (۱۹۸۲) و حمایت اجتماعی شربورن و استوارت (۱۹۹۱) استفاده شد. داده-های پژوهش از طریق آزمونهای آماری پارامتریک ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون چندگانه تحلیل شد. نتایج نشان داد بین حمایت اجتماعی با خود ناتوانسازی تحصیلی دانش آموزان همبستگی منفی معناداری وجود دارد (۰۵/۰.(P< با توجه به یافته های پژوهش می توان نتیجه گرفت که حمایت اجتماعی پیش بین مناسبی برای کاهش خود ناتوانسازی تحصیلی دانش آموزان می باشد.

Keywords:

خود ناتوانسازی تحصیلی , حمایت اجتماعی , دانش آموزان دختر