رابطه بیگانگی اجتماعی و احساس تنهایی با اعتیاد به شبکه های اجتماعی در نوجوانان

هدف پژوهش حاضر پیش بینی اعتیاد به اینترنت با احساس تنهایی و بیگانگی اجتماعی دردانش آموزان دختر مقطع متوسطه اول در دبیرستان های دولتی شهر بوشهر در سال تحصیلی ۱۴۰۱ بود. تحقیق حاضر به لحاظ هدف، کاربردی و به لحاظ ماهیت توصیفی -همبستگی است . جامعه آماری تحقیق شامل دانش آموزان دختر مقطع متوسطه اول در دبیرستان های دولتی شهر بوشهر که بر اساس نمونه گیری غیرتصادفی و به شیوه در دسترس، ۶۵ نفر انتخاب شدند. پرسشنامه اعتیاد به اینترنت کیمبرلی یانگ (۱۹۹۸)، پرسشنامه احساس تنهایی راسل و همکاران (۱۹۸۰) و پرسشنامه بیگانگی اجتماعی بنی فاطمی و رسولی (۱۳۹۰) به منظور جمع آوری دادهها استفاده شد. داده های پژوهش با استفاده از ضریب همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت . نتایج نشان داد که اعتیاد به شبکه های اجتماعی با بیگانگی اجتماعی ارتباط مثبت (۵۰۵/۰(r= دارد؛ درواقع افزایش نمره در بیگانگی اجتماعی با افزایش اعتیاد به شبکه ها اجتماعی همراه است . نتایج نشان داد که اعتیاد به شبکه های اجتماعی با احساس تنهایی ارتباط مثبت (۳۳۹/۰(r= دارد؛ درواقع افزایش نمره در احساس تنهایی با افزایش اعتیاد به شبکه ها اجتماعی همراه است . همچنین نتایج تحلیل رگرسیون نشان داد که فقط متغیر بیگانگی اجتماعی بر اعتیاد به شبکه های اجتماعی تاثیرگذار است . اما اثر احساس تنهایی بر اعتیاد به شبکه های اجتماعی در مدل رگرسیون معنادار نبود.

Keywords:

اعتیاد به اینترنت , احساس تنهایی , بیگانگی اجتماعی