بررسی منشا و ابعاد اجتماعی حسن ظن و سوءظن از منظر آیات و روایات

انسان برای بقای خود و نسل خود و همچنین برطرف نمودن نیازهای خود نیازمند حضور و زندگی در اجتماع است ؛ در حقیقت یکپارچگی اجتماع است که موجب می شود نیازهای افراد آن با کم ترین هزینه و به بهترین شکل برطرف شود. از سوی دیگر زندگی اجتماعی ایدهآل که این نتیجه را در پی داشته باشد دارای آداب و ویژگی هایی است . از جمله اموری که منجر به اختلال در این نظم اجتماعی می شود رذیله سوء ظن است . در مقابل فضیلت حسن ظن به استحکام روابط و بنیانهای اجتماعی می افزاید. هدف این تحقیق بررسی توصیفی تحلیلی حسن ظن و سوء ظن در ساحت میان فردی از منظر آیات و روایات است ؛ روش تحقیق نقلی و استفاده از آیات و روایات است ؛ یافته های تحقیق این که حسن ظن و سوء ظن تاثیرات فردی بسیاری در تکامل روحی ایمانی و آرامش روانی انسان دارد. همچنین این دو صفت تاثیرات ویژهای در کیفیت روابط اجتماعی دارند؛ این تاثیر تا جایی است که ممکن است جامعه را تا مرز اضمحلال و نا امنی روانی بکشاند. لذا خیر و صلاح فردی و اجتماعی همچنین دنیوی و اخروی انسانها در گرو حسن ظن و پرهیز از سوء ظن است .

Keywords:

حسن ظن , سوء ظن , روابط اجتماعی , تاثیرات فردی و اجتماعی