تاثیر آموزش یادگیرنده محور در پرورش خلاقیت و خودشکوفایی دانش آموزان

یادگیری دانش آموزان در کلاس درس، در کنار عوامل دیگر، به تطابق بین استعداد و علایق دانش آموزان وسبک آموزش معلم بستگی دارد. سبک آموزشی سنتی که در آن معلم تنها ارائه دهنده اطلاعات و دانش آموز پذیرنده غیر فعال آنها است ، برخواسته از نگاهی تک بعدی به آموزش است . در مقابل ، در روشهای آموزشی نوین و یادگیرنده محور که به فعال بودن دانش آموزان تاکید می شود، معلم فقط انتقال دهنده دانش نیست ، بلکه آسانساز فرآیند آموزش و رشد خلاقیت دانش آموزان است . مقاله حاضر از نوع مروری - کتابخانه ای است که با توجه به نظرات اندیشمندان این حوزه نگاشته شده است . هدف از نگارش این مقاله ، بررسی روش آموزش یادگرنده محور در کلاس و تاثیر آن در پرورش خلاقیت و خودشکوفایی دانش آموزان می باشد. نتایج این مقاله نشان می دهد که روش آموزش یادگیرنده محور با توجه به فعالیت های اجرایی در کلاس، باعث افزایش خلاقیت و خودشکوفایی فراگیران می شود. لذا باید معلمان برای رسیدن به اهداف آموزش و یادگیری، شیوه تدریس نوین و یادگیرنده محور را در دستور کار خود قرار دهند.

Keywords:

معلم , آموزش یادگیرنده محور , خلاقیت , دانش آموز