انتخاب مناسب ترین روش تبدیل پسماند به انرژی با استفاده از مدل های VIKOR-AHP در فضای فازی، مطالعه موردی شهرداری کرمان

استفاده از پسماند به عنوان منبع تولید انرژی یکی از راهکارهای مناسب برای توسعه پایدار مدیریت پسماند شهری است. فرآیندهای بازیابی انرژی حرارتی که به منظور تبدیل پسماندهای جامد شهری به انرژی مورداستفاده قرار می گیرند، یک روش تقریبا جدید و مناسب در مدیریت پسماند به حساب می آید. طی فرآیندهای تبدیل پسماند به انرژی، حرارت و گازهایی به وجود می آید که این گازها را می توان برای تولید انرژی استفاده کنیم. روش تجزیه وتحلیل مورداستفاده در این تحقیق، مدل ترکیبی تحلیل سلسله مراتبی و ویکور در فضای فازی جهت انتخاب بهترین سیستم ترموشیمیایی بر اساس چهار معیار اقتصادی، فنی و تکنیکال، محیط زیست و اجتماعی و فرهنگی جهت به کارگیری آن در شرایط شهر کرمان باهدف استراتژی «بدون پسماند» مطرح شده است. در این مطالعه سیستم های گازی کردن، سوخت های SRF، پیرولیز و هضم بی هوازی مورد ارزیابی قرار گرفتند. جمع آوری اطلاعات موردنیاز از طریق بررسی ادبیات موضوع، منابع معتبر و تهیه و تکمیل پرسش نامه به دست می آید. نتایج این تحقیق نشان دهنده آن است که در بین سیستم های مورد ارزیابی، سیستم سوخت های SRF با مقدار Q برابر با ۰.۰۱۷ بهترین گزینه جهت تبدیل پسماند به انرژی در شهر کرمان بوده و سپس به ترتیب سیستم های پیرولیز، گازی کردن و هضم بی هوازی در اولویت بعدی قرار می گیرند.

Keywords:

تبدیل پسماند به انرژی , شهرداری کرمان , تحلیل سلسله مراتبی , مدل ویکور , تئوری فازی