تحلیل و واکاوی جایگاه افعال و اعمال انسانی بر اساس آموزههای نهج البلاغه

بررسی خطبه ها، نامه ها و حکمت های نهج البلاغه نشان می دهد که حضرت علی علیه السلام توجه ویژه ایبه بعد عملی وجود انسان داشته اند. توجه حضرت علی به بعد عملی وجود انسان را میتوان از چند جهتمورد بررسی قرار داد. اول از جهت بررسی جایگاه اعمال در زندگی انسان و دوم از جهت بررسی علتضعف هایی است که در حوزه اعمال و افعال انسان نمایان می شود. امام علی علیه السلام جایگاه ویژه ایبرای بعد عملی انسان قائل شده اند؛ به طوری که اساس ایمان را در عمل معرفی نموده و معتقد هستندایمان بدون عمل ارزشی ندارد و عمل و ایمان در کنار هم ارزشمند هستند. حضرت علی علیه السلام در حکمت ۳۶۶ در این خصوص بیان می کند «علم را با عمل بستگی است هر که دانست عمل کرد و علم عمل را صدا می کند اگر اجابت کند می ماند وگرنه از آن کوچ می کند» علاوه بر این ایشان در زمینه عمل به ارزش های دینی و اخلاق ی توصیه های فراوانی بیان نموده اند و هم چنین به تبیین علت ضعف ها درحوزه عمل پرداخته اند. ایشان علت ضعف را شامل ضعف در اراده، فراموش کردن آخرت، تربیت، ضعفایمان، شناخت سطحی، هواهای نفسانی و... بیان نموده اند . به طور کلی از نظر حضرت علی علیه السلامعلم و عمل رابطه ای دو طرفه دارند به این صورت که علم بدون عمل ارزش ندارد و عمل نیز بدون علمفاقد ارزش است.

Keywords:

نهج البلاغه , امام علی علیه السلام , بعد عملی وجود انسان , ضعف اخلاقی , توجه به آخرت.