نقص باورهای مذهبی در پیش بینی تاب آوری روانشناختی دانش آموزان پسر مقطع متوسطه اول

تاب آوری از جمله متغیرهای مورد توجه در دانش آموزان است: از این رو شناخت عوامل زمینه ساز و مرتبط با آن از اولویت های پژوهشی محسوب می گردد.هدف پژوهش حاضر تعیین نقش باورهای مذهبی در پیش بینی تاب آوری روانشناختی دانش آموزان پسر مقطع متوسطه اول بود. روش پژوهش توصیفی از نوع همبستگی و جامعه آماری این پژوهش شامل تمامی دانش آموزان پسر مقطع متوسطه اول شهرستان فومن در سال تحصیلی ۱۴۰۲-۱۴۰۱ بود. از بین جامعه پژوهش نمونه ای به حجم ۳۶۴ نفر با استفاده از روش نمونه گیری در دسترس به عنوان نمونه انتخاب شدند و پرسشنامه های باورهای مذهبی گلارک و استارک ۱۹۶۵ و تاب اوری کونور و دیویدسون ۲۰۰۳ را تکمیل کردند. داده های به دست آمده بااستفاده از ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون چندگانه به روش گام به گام مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافته های پژوهش نشان داد بین نمره کل باورهای مذهبی و مولفه های تجربی، پیامدی، و مناسک با نمره کل تاب اوری روانشناختی و مولفه های آن رابطه مثبت و معنادار وجود دارد p<۰/۰۱. همچنین نتایج تحلیل رگرسیون نشانداد باور پیامدی و باور تجربی مذهبی به صورت مثبت و در مجموع ۱۲/۶ درصد تغییرات تاب آوری روانشناختی دانش آموزان را پیش بینی می کنند p<۰/۰۱ براین اساس تغییرات تاب آوری روانشناختی دانش آموزان را پیش بینی می کنند p<۰/۰۱ براین اساس می توان نتیجه گرفت در مورد ارتقاء تاب آوری روانشناختی دانش آموزان لازم است باورهای مذهبی آنان مورد توجه قرار گیرد.

Keywords:

باورهای مذهبی , تاب آوری روانشناختی , دانش آموزان