رابطه جدایی مالکیت از کنترل با محافظه کاری غیرشرطی حسابداری شرکت ها

در مجموع سالهای اخیر ساختار مالکیت و تاثیر آن بر ابعاد مختلف شرکت-ها، به دلیل رواج آن در اکثر کشورها و به خصوص در میان اقتصادهای در حال رشد و بازارهای نوپای اروپا و آسیا، به عنوان یکی از مسائل مهم در ادبیات حاکمیت شرکتی مطرح شده است لذا در این پژوهش سعی شده است تاثیر جدایی مالکیت از کنترل بر محافظهکاری غیر شرطی حسابداری شرکت ها در ایران موردبررسی قرار گیرد. پس از طراحی شاخص ها ی ارزیابی جدایی مالکیت از کنترل، اطلاعات معاملات انجام شده در دوره پژوهشی پنج ساله ۱۳۹۰ تا ۱۳۹۴ از سازمان بورس اوراق بهادار جمع آوری گردید. نمونه آماری مشتمل بر ۱۱۰ شرکت می باشد که با روش حذف سیستماتیک انتخاب شده است؛ که درمجموع ۵ سال ۵۵۰ شرکت بودند آنچه در جمع بندی و نتیجه گیری کلی آزمون فرضیه های تحقیق می توان عنوان کرد، این است که بین فاصله مالکیت نهادی و نهادی فعال، با محافظه کاری غیرشرطی حسابداری و همچنین بین فاصله مالکیت عمده و نهادی فعال، با محافظه کاری غیرشرطی حسابداری رابطه منفی و معنی دار وجود دارد. با بررسی سایر فرضیه های پژوهش مشخص شد که بین فاصله مالکیت اقلیت و نهادی، با محافظه کاری حسابداری غیرشرطی و همچنین بین فاصله مالکیت اقلیت و نهادی عمده، با محافظه کاری غیرشرطی حسابداری نیز رابطه منفی و معنی دار وجود دارد، درصورتی که این رابطه منفی و معنی دار، بین فاصله مالکیت اقلیت و نهادی فعال با محافظه کاری غیرشرطی حسابداری وجود نداشته است.

Keywords:

مالکیت نهادی فعال , محافظه کاری حسابداری , محافظه کاری شرطی , مالکیت نهادی , مالکیت عمده