رابطه انعطاف پذیری روانشناختی، تاب آوری و فرسودگی شغلی کارکنان آتش نشانی

امروزه فرسودگی شغلی یکی از معضلات قابل توجه در سازمانها است. بخصوص در آتش نشانی به علت شرایط پیچیده شغلی، این عامل می تواند در بهره وری سازمان اثرگذار باشد. از این رو هدف از تحقیق حاضر بررسی رابطه انعطاف پذیری روانشناختی، تاب آوری و فرسودگی شغلی کارکنان آتش نشانی بوده است. تحقیق به روش توصیفی پیمایشی انجام شد. جامعه آماری شامل ۷۶ نفر از کارکنان شاغل در سازمان آتش نشانی در شهرستان اراک بود که به علت محدود بودن کل جامعه به عنوان نمونه در دسترس انتخاب شدند. از پرسشنامه استاندارد انعطاف پذیری روانشناختی یا پذیرش عمل (AAQ-II) بوند و همکاران (۲۰۱۱) ، پرسشنامه استاندارد فرسودگی شغلی مسلش (۱۹۸۱) و پرسشنامه تاب آوری کونور و دیویدسون (۲۰۰۳) استفاده شده است. پایایی پرسشنامه ها با ضریب الفای کرونباخ ۰/۷۹ بدست آمده است. نتایج نشان داد که بین انعطاف پذیری روانشناختی و فرسودگی شغلی، بین انعطاف پذیری روانشناختی و تاب آوری و بین تاب آوری و فرسودگی شغلی کارکنان آتش نشانی رابطه معناداری وجود دارد.

Keywords:

انعطاف پذیری روانشناختی , تاب آوری , فرسودگی شغلی