اثربخشی معنویت درمانی گروهی بر بهزیستی روان شناختی و اقدام برای رشد شخصی دانشجویان

مقدمه: پژوهش حاضر با هدف شناسایی اثربخشی معنویت درمانی گروهی بر بهزیستی روان شناختی و اقدام برای رشد شخصی دانشجویان دختر انجام شد. روش: روش پژوهش حاضر شبه آزمایشی با طرح پیش آزمون - پس آزمون همراه با گروه کنترل و مرحله پیگیری بود. جامعه آماری این پژوهش شامل دانشجویان دختر مقطع کارشناسی بود که در نیمه دوم سال تحصیلی ۹۵-۱۳۹۴ در دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران جنوب مشغول به تحصیل بودند. نمونه پژوهش شامل ۳۲ نفر بود. روش نمونه گیری هدفمند همراه با غربال گری بود. بدین صورت که دانشجویانی که مایل به شرکت در پژوهش بودند به پرسشنامه ها پاسخ دادند و سپس تعداد ۳۲ نفر از افرادی که نمرات پایینی در آزمون بهزیستی روان شناختی و اقدام برای رشد شخصی کسب کردند انتخاب و سپس به صورت تصادفی ۱۶ نفر در هر یک از گروه های آزمایش اختصاص یافتند. ابزارهای پژوهش شامل پرسشنامه فرم کوتاه بهزیستی روان شناختی ریف و پرسشنامه اقدام برای رشد شخصی رابیتسچک بود. جهت تحلیل داده ها از آزمون تحلیل واریانس مختلط استفاده شد. نتایج: نتایج نشان داد تفاوت معناداری بین نمرات پس آزمون و پیگیری گروه آزمایش و کنترل در بهزیستی روان شناختی و اقدام برای رشد شخصی وجود دارد. بدین معنا که نمرات بهزیستی روان شناختی و اقدام برای رشد شخصی در دانشجویان دختر پس از مداخله درمانی بهبود یافته است. بحث و نتیجه گیری: نتایج پژوهش حاضر حاکی از آن است که معنویت درمانی گروهی بر بهزیستی روان شناختی و اقدام برای رشد شخصی دانشجویان تاثیر دارد و می توان از این درمان برای بهبود بهزیستی روانی دانشجویان استفاده کرد.

Keywords:

اقدام برای رشد شخصی , بهزیستی روان شناختی , معنویت درمانی گروهی