رابطه بین کیفیت نامطلوب زندگی و رفتارهای ضد اجتماعی درکودکان شهر شهریار تهران

هدف این پژوهش بررسی عوامل موثر بر رفتارهای ضد اجتماعی کودکان است. رفتارهایضد اجتماعی شامل تخریب، خشونت، دروغگویی، سرقت و نافرمانی هستند. این رفتارهاممکن است نشانهای از اختلالات روانشناسی مانند اختلال شخصیت ضد اجتماعی، اختلالسلوک یا اختلال کم توجهی- بیش فعالی باشند. عوامل محیطی نظیر خانواده، مدرسه، دوستان و جامعه نقش مهمی در شکل گیری رفتارهای ضد اجتماعی دارند.برخی از عوامل محیطی که باعث کاهش کیفیت زندگی کودکان میشوند عبارتند از: فقر،خشونت خانگی، بدسلوکی والدین، تغذیه نامطلوب، تبعیض و بی ثباتی این عوامل ممکناست باعث تحریک یا تقویت رفتارهای ضد اجتماعی شوند. بنابراین، بهبود کیفیت زندگیکودکان میتواند گام موثری در پیشگیری و درمان رفتارهای ضد اجتماعی باشد .بر اساس منابع مختلف، عوامل موثر بر رفتارهای ضد اجتماعی کودکان را میتوان به سهدسته تقسیم کرد: عوامل فردی، عوامل خانوادگی و عوامل اجتماعی .عوامل فردی شامل ویژگیهای ژنتیکی، شخصیتی، روانشناسی و عصبی کودک هستند.برخی از این عوامل عبارتند از: نارسایی در تنظیم هیجانات، نقص توجه، بیش فعالی، ناتوانیدر حل مسئله، پایین بودن هوش هیجانی و اخلاقی، نارضایتی از خود و داشتن اختلالاتروانشناسی.عوامل خانوادگی شامل رفتارها و روابط والدین و سایر اعضای خانواده با کودک هستند.برخی از این عوامل عبارتند از: سرپرستی ضعیف، فقدان گرما و صمیمیت، طرد و نادیدهگرفتن کودک، خشونت خانگی، بدسلوکی والدین، الکلخوردن یا مصرف مواد مخدر توسطوالدین، بزهکاری یا شخصیت ضد اجتماعی در اعضای خانواده.عوامل اجتماعی شامل تاثیرات محیط زندگی، مدرسه، دوستان و جامعه بر کودک هستند.برخی از این عوامل عبارتند از: فقر، تغذیه نامطلوب، تبعید و تبعض، فشار گروه همسالان،دیدگاه های منفور جامعه نسبت به کودک، نبود فرصتهای مناسب برای گسترش استعدادهاو علاقمند.نتیجه گیری : بنابراین، میتوان گفت که رابطه منفی و معکوس بین کیفیت نامطلوب زندگیو رفتارهای ضد اجتماعی کودکان و نوجوانان وجود دارد. به عبارت دیگر، هرچه کودک یانوجوان دارای کیفیت زندگی پایینتر باشد، احتمال بروز رفتارهای ضد اجتماعی بالاتر استو هرچه کودک یا نوجوان دارای رفتارهای ضد اجتماعی بالاتر باشد، احتمال کاهش کیفیتزندگی بالاتر است.

Keywords:

کیفیت نامطلوب زندگی , رفتارهای ضد اجتماعی , کودکان