پیش بینی خودکارآمدی تحصیلی با توجه به نقش خود تنظیمی و اشتیاق تحصیلی در دانشجویا ن

هدف پژوهش حاضر پیش بینی خودکارآمدی تحصیلی با توجه به نقش خود تنظیمی و اشتیاق تحصیلی در میاندانشجویان بود. جامعه پژوهش شامل دانشجویان سال اول کارشناسی ارشد سال تحصیلی ۱۴۰۲-۱۴۰۱ دانشگاه پیام نورمرکز اصفهان بود و نمونه شامل ۱۲۰ نفر (۸۰ دختر و ۴۰ پسر) بود که بر اساس روش نمونه گیری در دسترس انتخابشدند. برای جمع آوری داده های پژوهش از پرسشنامه خودکارآمدی تحصیلی. پرسشنامه اشتیاق تحصیلی و پرسشنامه خودتنظیمی استفاده شد. لینک پرسشنامه آنلاین در شبکه های مجازی دانشجویان به اشتراک گذاشته شد و آنها از طریق لینک بهپرسشنامه ها پاسخ دادند. داده ها با استفاده از نرم افزار سحسس نسخه ۲۴ و با همبستگی پیرسون و رگرسیون خحطی تحلیلشد. نتایج نشان داد که بین خودکارآمدی تحصیلی و خودتنظیمی و اشتیاق تحصیلی و مولفه های آنها رابطه مثبت و معنیداری (P=۰/۰۰۰۱) وجود دارد. همچنین ۷۳/۲ درصد واریانس نمرات خودکارآمدی تحصیلی از طریق تغییرات درخودتنظیمی و اشتیاق تحصیلی تبیین می شود و مدل رگرسیون با مقادیر P=۰/۰۰۰۱) F=۱۵۹/۷۶۵) به صورت معنی داریدر پیش بینی متغیرهای ملاک بهتر از روش تصادفی است. بنابراین نتبجه می گیریم که می توان با افزایش مهارت های خودتنظیمی و ترغیب اشتیاق تحصیلی موجب ارتقا خودکارآمدی تحصیلی در دانشجویان شده تا زمینه و شرایط بهتر آموزش ویاد گیری در دانشجویان محقق گردد.

Keywords:

خودکارآمدی تحصیلی , اشتیاق تحصیلی , خود تنظیمی , دانشجویان