بررسی رابطه سبک تدریس معلمان با رشد سواد ارتباطی و سرزندگی تحصیلی دانش آموزان متوسطه اول شهرستان مه ولات

هدف از تحقیق حاضر بررسی رابطه سبک تدریس معلمان با رشد سواد ارتباطی و سرزندگی تحصیلی دانشآموزان متوسطه اول شهرستان مه ولات رابطه معنادار وجود دارد. روش تحقیق از نوع همبستگی بود. جامعهآماری کلیه دانش آموزان و معلمان دوره اول متوسطه که در سال تحصیلی ۱۴۰۱-۱۴۰۲ در شهرستان مه ولاتمشغول تدریس که دانش آموزان برایر ۲۳۴۰ نفر که برای تعیین حجم نمونه از فرمول کوکران استفاده که طبقاین فرمول به تعداد ۳۳۰ نفر از دانش آموزان به روش نمونه گیری تصادفی ساده انتخاب گردید. جهت گردآوریداده ها از پرسشنامه سرزندگی تحصیلی حسین چاری و دهقانی زاده (۱۳۹۱)؛ پرسشنامه سواد ارتباطی اسدیان(۱۳۹۸) و پرسشنامه سبک تدریس گراشا (۱۹۹۶) استفاده شد. و جهت تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزارSPSS۲۶ از روش آماری تحلیل رگرسیون چند متغیره و ضریب همبستگی پیرسون استفاده شد. یافته هایتحقیق نشان می دهد که آلفای کرونباخ هر سه متغیر سبک تدریس (۰/۸۸۳)، رشد سواد ارتباطی (۰/۸۹۵) وسرزندگی تحصیلی (۰/۸۳۰) می باشد. نتایج تحقیق نشان داد سبک تدریس معلمان بر رشد سواد ارتباطی دانش-آموزان با ضریب بتای استاندارد مثبت تاثیر معنادار دارد (p<۰/۰۵)؛ (t=۱۶/۰۰۱)؛ (B=۰/۶۶۴). سبک تدریسمعلمان بر سرزندگی تحصیلی دانش آموزان با ضریب بتای استاندارد مثبت تاثیر معنادار دارد (p<۰/۰۵)؛(t=۱۴/۱۲۴)؛ (B=۰/۵۹۸) سواد ارتباطی و سرزندگی تحصیلی دانش آموزان رابطه معناداری وجود دارد(p<۰/۰۵)؛ (t=۰/۶۴۲).

Keywords:

سواد ارتباطی , سرزندگی تحصیلی , سبک تدریس