بررسی اثر بخشی آموزش مبتنی بر پذیرش و تعهد -اکت - بر خودکارآمدی تحصیلی و انگیزش پیشرفت

هدف از انجام پژوهش حاضر تعیین اثربخشی درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد بر خودکارآمدی تحصیلی وانگیزش پیشرفت تحصیلی دانش آموزان پسر پایه دهم مدارس شهر مشهد بود. این پژوهش از نوع نیمه آزمایشی و با طرح پیش آزمون - پس آزمون با گروه کنترل بود. جامعه آماری تحقیق کلیه دانش آموزان پایه دهم مدارس شهرمشهد در سال تحصیلی ۱۴۰۲-۱۴۰۱ بودند که از بین آنها ۱۵نفر برای گروه آزمایش و ۱۵ نفر هم برای گروه کنترل به روش نمونه گیری خوشه ای تک مرحله ای انتخاب شدند. از پرسشنامه خودکارآمدی تحصیلی وانگیزش پیشرفت تحصیلی برای گردآوری اطلاعات استفاده شد. گروه آزمایش طی ۱۰ جلسه تحت آموزش رویکرد مبتنی بر پذیرش و تعهد قرار گرفتند و در این مدت گروه کنترل هیچ آموزشی دریافت نکرد. داده ها از طریق آزمون های تحلیل کوواریانس چندمتغیره و تک متغیره تحلیل شد. نتایج نشان داد که آموزش رویکرد مبتنی بر پذیرش و تعهد به طور معناداری موجب افزایش خودکارآمدی تحصیلی و افزایش انگیزش پیشرفت تحصیلی در مرحله پس آزمون شده است .

Keywords:

درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد , خودکارآمدی , انگیزش پیشرفت , دانش آموزان