رشد و تقویت مهارتهای حرکتی ظریف کودکان کم توان ذهنی آموزش پذیر: یک مطالعهی اقدام پژوهی

هدف از این مطالعه بهبود مهارتهای حرکتی ظریف کودکان کم توان ذهنی آموزش پذیر ۸ تا ۹ ساله از طریق پروتکل درمانی لرنر بود. این پژوهش یک اقدام عملی است که در طی دو فرایند انجام شد؛ و ۶ دانش آموز دختر کم توان ذهنی آموزش پذیر از پایه اول مدرسه شهید سید خلیل موسوی یزد انتخاب شدند. و دادهها با به کارگیری دو تکنیک مشاهده تاملی و مستندسازی روایت ها در جلسات درمانی گردآوری شد. و با به کارگیری تحلیل توصیفی دادههای گردآوری شده مورد موشکافی قرار گرفتند که در تحلیل دادههای شواهد(۱) نمودار استخوان ماهی بهره برد و نتایج این مطالعه نشان داد که مهارت حرکتی ظریف کودکان کم توان ذهنی آموزش پذیر از نظر کیفی افزایش یافته است . و هر مدرسه نیازهای ویژه می تواند آموزش مهارتهای حرکتی ظریف برای دانش آموزان و آموزش مهارتهای والد معلمی برای مادران کودکان کم توان ذهنی آموزش پذیر برنامه ریزی کند زیرا این دو مهارت بر افزایش خودپنداره مثبت و عزت نفس آنها موثر است ؛ و این دو مولفه روان شناختی پیوستگی و ارتباط درهم تنیده با مهارتهای حرکتی درشت و مهارت خودیاری کودکان کم توان ذهنی آموزش پذیر دارند.

Keywords:

مهارت حرکتی ظریف , کودکان کم توان ذهنی آموزش پذیر , اقدامپژوهی , مهارتهای والد معلمی