تاثیر آموزش نظریه ذهن بر کاهش نشانگان برونی سازی کودکان مبتلا به اختلال سلوک شهرستان جوانرود

هدف اساسی این پژوهش ، بررسی تاثیر آموزش نظریه ذهن بر کاهش نشانگان برونی سازی کودکان مبتلا به اختلال سلوک شهرستانجوانرود (CD) بود. روش پژوهش حاضر از نوع طرح نیمه آزمایشی (پیش آزمون - پس آزمون با گروه کنترل ) بود. در این پژوهش ۴۰ نفر از کودکان مبتلا به اختلال سلوک شهرستان جوانرود بانمونه گیری در دسترس انتخاب و۲۰ نفر از این کودکان بر اساس ملاکهای تشخیصی DSM-۵ و پرسشنامه سیاهه رفتارکودکان فرم والدین آخنباخ CBCL مورد تشخیص قرارگرفتند و به صورت تصادفی به دو گروه (۱۰ نفر) آزمایش و گروه کنترل (۱۰) جایگزین شدند. آموزش نظریه ذهن درطی ۹ جلسه به هر کودک، به گروه آزمایش آموزش داده شد. اما گروه کنترل هیچ آموزشی دریافت نکردند و با فاصله زمانی ۱۰ روز پس از آموزش، پس آزمون روی گروه کنترل و آزمایش اجرا شد. نتایح پژوهش نشان می دهد که آموزش نظریه ذهن بر کاهش نشانگان برونی سازی ، پرخاشگری ، قانونشکنی ، کودکان مبتلا به اختلال سلوک تاثیر دارد. با توجه به یافته های پژوهش برنامه آموزش نظریه ذهن رویکرد موثری بر درمان نشانگان برونی سازی کودکان مبتلا به اختلال سلوک شهرستان جوانرود بود.

Keywords:

اختلال سلوک , نظریه ذهن , برونی سازی