ارتباط بین تربیت اخلاقی و یادگیری در دانش آموزان ابتدایی

رابطه بین تربیت اخلاقی و درس در دانش آموزان مقطع ابتدایی موضوعی است که بسیار مورد توجه و اهمیت است. هدف این مقاله بررسی تاثیر آموزش اخلاقی بر رشد ارزش های اخلاقی، همدلی و مسئولیت اجتماعی در فراگیران جوان است. این مطالعه ادبیات و تحقیقات موجود در مورد آموزش اخلاقی در مدارس ابتدایی را مرور می کند و رویکردها و راهبردهای مختلف مورد استفاده برای ادغام ارزش های اخلاقی در برنامه درسی را برجسته می کند. نقش معلمان، والدین و محیط مدرسه را در شکل دادن به رشد اخلاقی دانش آموزان بررسی می کند. یافته ها نشان می دهد که برنامه های آموزش اخلاقی موثر بر استدلال اخلاقی، تصمیم گیری اخلاقی و رفتار اجتماعی دانش آموزان تاثیر مثبت دارد. مدارسی که آموزش اخلاقی را در اولویت قرار می دهند، محیط یادگیری مثبت و فراگیر را پرورش می دهند و حس همدلی، احترام و مسئولیت را در بین دانش آموزان پرورش می دهند. پیامدهای این تحقیق حاکی از آن است که تربیت اخلاقی باید جزء لاینفک برنامه درسی دوره ابتدایی باشد. با پرورش ارزش های اخلاقی دانش آموزان از سنین پایین، می توانیم آن ها را توانمند کنیم تا به افرادی مسئولیت پذیر و دلسوز تبدیل شوند که قادر به انتخاب های اخلاقی و مشارکت مثبت در جامعه باشند.

Keywords:

ارتباط , ارتباط اخلاقی , دانش آموز , معلم , ابتدایی , انگیزه