تاثیر بازی های مجازی بر رفتار شهروندی، خودکنترلی و مهارت های ارتباطی دانش آموزان دختر متوسطه دوم شهر شیراز

این پژوهش با هدف بررسی تاثیر بازی های مجازی (بازی های فکری) بر رفتار شهروندی، خودکنترلی و مهارت های ارتباطی دانش آموزان دختر متوسطه دوم انجام شد. روش پژوهش نیمه تجربی با طرح پیش آزمون و پس آزمون با گروه های آزمایش و کنترل بود. جامعه آماری پژوهش دانش آموزان دختر متوسطه دوم مجتمع علوم پزشکی ناحیه ۲ شیراز در سال تحصیلی ۹۸-۱۳۹۷ بودند. از میان دانش آموزان به روش نمونه گیری تصادفی خوشه ای مرحله ای تعداد دو کلاس (هر کلاس ۳۰ نفر) به عنوان نمونه انتخاب شد. گروه آزمایش ۱۴ جلسه به روش بازی های مجازی (بازی های فکری) آموزش دید و گروه کنترل آموزشی دریافت نکرد. ابزارهای مورد استفاده پرسشنامه های رفتار شهروندی، خودکنترلی و مهارت های ارتباطی بودند که روایی و پایایی آنها تایید شدند. داده ها با روش تحلیل کوواریانس چندمتغیری تحلیل شدند. نتایج نشان داد که بین گروه های آزمایش و کنترل در هر سه متغیر رفتار شهروندی، خودکنترلی و مهارت های ارتباطی تفاوت معناداری وجود داشت. به عبارت دیگر بازی های مجازی (بازی های فکری) به طور معناداری باعث افزایش رفتار شهروندی، خودکنترلی و مهارت های ارتباطی دانش آموزان دختر متوسطه دوم شد (۰۰۱/۰>P). بنابراین دانش آموزان تحت آموزش بازی های مجازی در مقایسه با گروه کنترل از لحاظ متغیرهای رفتار شهروندی، خودکنترلی و مهارت های ارتباطی در وضع بهتری قرار داشتند

Keywords:

رفتار شهروندی , خودکنترلی , مهارت های ارتباطی