نقش خود نظم دهی و مولفه های آن بر توانایی آینده پژوهی و ماندگاری تحصیلی سوادآموزان بزرگسال مقطع متوسطه ارومیه

پژوهش حاضر در پی بررسی نقش خود نظم­دهی و مولفه های آن بر توانایی آینده پژوهی و ماندگاری تحصیلی سوادآموزان بزرگسال مقطع متوسطه ارومیه است. این پژوهش، توصیفی- همبستگی، به لحاظ هدف، کاربردی و از لحاظ جمع آوری داده ها، میدانی است. جامعه آماری شامل کلیه دانش آموزان بزرگسال شاغل به تحصیل در مدارس بزرگسال شهر ارومیه در سال تحصیلی ۹۵-۱۳۹۴ بودند (۵۱۰۲ نفر). حجم نمونه با جدول کرجسی و مورگان ۳۵۷ نفر و به روش تصادفی طبقه ای بر حسب جنسیت انتخاب شدند. بمنظور جمع آوری اطلاعات؛ پرسشنامه های؛ خودنظم دهی و مولفه های آن (اونیل و هانگ، ۲۰۰۱)، آینده پژوهی (پارسا، کشاورزی و دهقانی، ۱۳۹۰) و ماندگاری تحصیلی (تلو، ۲۰۰۸) استفاده شدند. نتایج نشان داد که بین خودنظم دهی و مولفه های آن با توانایی آینده پژوهی و ماندگاری تحصیلی ارتباط مثبت و معناداری وجود دارد. خودنظم دهی ۷/۴۱ درصد روی توانایی آینده پژوهی و ۳/۲۵ درصد روی ماندگاری تحصیلی در سوادآموزان بزرگسال مقطع متوسطه ارومیه نقش دارد. بین توانایی آینده پژوهی، ماندگاری تحصیلی و خود نظم دهی (برنامه ریزی، خودارزیابی و تلاش) به لحاظ جنسیت بین متعلمان بزرگسالان تفاوت وجود دارد و پسران از دختران میانگین بالاتری داشتند، ولی مولفه خودکارآمدی به لحاظ جنسیت بین متعلمان بزرگسالان مقطع متوسطه شهر ارومیه هیچ تفاوتی نداشت. با توجه به نتایج حاصله، می توان از خودنظم دهی و مولفه های آن در راستای تقویت و توسعه توانایی آینده پژوهی و بالا بردن میزان ماندگاری متعلمان بزرگسال در عرصه تحصیلی استفاده کرد.

Keywords:

خود نظم دهی و مولفه های آن , توانایی آینده پژوهی , ماندگاری تحصیلی , سوادآموزان بزرگسال