چگونه توانستم در پسا کرونا با تغییر روش تدریس، اعتماد به نفس از دست رفته دانش آموزانم را برگردانم؟

آینده هر کشوری وابسته به موفقیت آن در تعلیم و تربیت شایسته کودکان و نوجوانان است، برای اینکه این قشر بتواند از حداکثر ظرفیت ذهنی و توانمندیهای بالقوه خود بهره مند شود باید از نگرش مثبت نسبت به خود و محیط اطراف برخوردار شود.جهت بهره وری بهینه امر تعلیم وتربیت روانی یادگیری دروس ومشارکت فعالانه دانش آموزان در کلاس درس همیشه مورد توجه معلمان است. بدلیل عدم مشارکت تعدادی از دانش آموزان پایه پنجم آموزشگاه حضرت رقیه (س) در کلاس که عاملی برای کندی یادگیری و پایین آمدن سطح کلاس بود تصمیم گرفتم تا علت را بیابم و برای ارتقاء سطح آموزشی کلاس تلاش کنم. با دقیق شدن در رفتار و حالات دانش آموزان متوجه شدم که مشکل بیشتر ازاینکه به یادگیری مربوط باشد به شخصیت وروان دانش آموزان بستگی دارد.حالتهای مشاهده شده منجمله لرزیدن دست و پا ، عدم بیان صحیح مطالب ،پایین بودن ولرزش دار بودن تن صدا از خجالتی بودن و پایین بودن اعتماد به نفس این دانش آموزان حاصل شده است. سعی کردم که از روشهای تدریسی استفاده کنم که در حل این عارضه به من کمک کند.روش های تدریسی که این دانش آموزان کم رو را به تلاش وادار کند. نتایج پژوهش نشان داد که با تغییر روش تدریس می توان گام های مثبتی در جهت افزایش اعتماد به نفس دانش آموزان برداشت.

Keywords:

اعتماد به نفس , پسا کرونا , یادگیری