پیش بینی مهارت خودکنترلی و برقراری ارتباط براساس تفکر خلاق در دانش آموزان

هدف اصلی این پژوهش پیش بینی مهارت خود کنترلی و برقراری ارتباط براساس تفکر خلاق در دانش آموزان می باشد. پژوهش حاضر از نظر شیوه بررسی از نوع پژوهش های توصیفی- همبستگی و از شاخه پیمایشی بوده و جامعه آماری تحقیق کلیه دانش آموزان در مقطع متوسطه دوم شهرستان پیشوا به تعداد ۹۵۰ نفر می باشد که تعداد ۲۷۳ نفر به عنوان نمونه انتخاب گردید. روش نمونه گیری در این تحقیق به صورت تصادفی ساده می باشد. جمع آوری داده ها با استفاده از روش میدانی و با ابزار پرسشنامه و برای گردآوری اطلاعات از روش کتابخانه ای استفاده شده است. از ۳ پرسشنامه مهارت خود کنترلی لارسون (۲۰۲۰)، پرسشنامه برقراری ارتباط گراس و همکاران (۲۰۱۹) و پرسشنامه تفکر خلاق آلدا و همکاران (۲۰۱۹) استفاده گردید. براساس یافته ها حدود ۳۰.۲ درصد از تغییرات متغیر مهارت خودکنترلی و ۴۰.۹ درصد از تغییرات متغیر برقراری ارتباط به وسیله تفکر خلاق پیش بینی می شود یعنی با بهبود تفکر خلاق، خودکنترلی و برقراری ارتباط دانش آموزان افزایش می یابد.

Keywords:

برقراری ارتباط , تفکر خلاق , دانش آموز , مهارت خود کنترلی