بررسی رابطه بین تاب آوری با خودکارآمدی تحصیلی و عملکرد تحصیلی دانش آموزان دبیرستان های پسرانه شهرستان چایپاره

هدف از پژوهش حاضر بررسی رابطه بین خودکارآمدی با تاب آوری و سازگاری تحصیلی دانش آموزان متوسطه دوم پسرانه شهرستان چایپاره است.پژوهش حاضر از نظر نوع هدف، کاربردی و نوع روش تحقیق توصیفی- پیمایشی از نوع همبستگی است . جامعه اماری تحقیق حاضر شامل کلیهدانش آموزان متوسطه دوم پسرانه شهرستان چایپاره به تعداد ۳۵۴ نفر می باشد که حجم نمونه براساس فرمول کوکران ۱۵۰ نفر به صورت نمونهگیری تصادفی ساده انتخاب شدند. برای جمع آوری اطلاعات از پرسشنامه های استاندارد خود کارامدی شرر و همکاران در سال ۱۹۸۲ ، تاب آوریکانر و دیویدسون (۲۰۰۳) استفاده شد. داده های جمع آوری شده با استفاده از آمار توصیفی و استنباطی از طریق نرم افزار SPSS۲۱ محاسبه شد. نتایج نشان داد که مقدارضریب همبستگی مثبت و معنی داری بین خودکارامدی با عملکرد تحصیلی (۰/۶۳۱) و تاب آوری (۰/۵۴۰) وجود دارد.همچنین خودکارآمدی میتواند ۴۷ درصد از میزان تاب اوری و ۴۱ درصد از عملکرد تحصیلی دانش آموزان را پیش بینی نماید.

Keywords:

خودکارآمدی تحصیلی , تاب آوری , پیشرفت تحصیلی