بحران به مثابه عمل: مفهوم سازی نقش شیوه های کار روزمره در مدیریت بحران

اگرچه تحقیقات در مورد مدیریت بحران سازمانی گسترده است. اما گاهی اوقات اساسی نیست، به ویژه دردرک چگونگی استفاده از شیوه های معمول یک سازمان در مدیریت بحران. این مقاله یک چارچوب مفهومی از بحران به عنوان عمل برای تکمیل بحران به عنوان رویداد بحران به عنوان چشم اندازهای فرآیند تحقیقات مدیریت بحران ارائه میدهد. با روی اوردن به نظریه عمل، می توان به اهمیت درک مدیریت بحران به عنوان یک دستاورد شکل گرفته توسط شیوه های به اشتراک گذاری اجتماعی که به طور معمول در سازمان ها انجام می شود، تاکید کرد. این مقاله چارچوبی را براساس دو ساختار نظری مشخص می کند: ۱) مدل سه عنصری عمل و ۲) تمایز بین روش های یکپارچه و پراکنده که قابلیت های مدیریت بحران را به طور کلی در تحقیقات دیگر نامرئی می کند. این مقاله با بحث در مورد اینکه چگونه چارچوب مبتنی بر عمل می تواند درک مدیریت بحران را گسترش دهد، چه کسی به عنوان مدیر بحران دیده می شود، مدیران بحران چه کاری انجام می دهند، و چه چیزی را می توان از طریق تجزیه و تحلیل مدیران بحران و اقدامات آن ها درک کرد. به پایان می رسد.

Keywords:

بحران به مثابه عمل , نظریه عمل , فعالیت های پراکنده , چشم انداز رویداد , چشم انداز فرآیند