عوامل موثر بر پذیرش افراد دارای ناتوانی در جامعه (مطالعه موردی: شهرکرد)

هدف افراد دارای ناتوانی باید از نظر جسمانی و روانی حمایت شوند و تحقیقات بیشتری برای حل مشکلات آن ها انجام شود. پژوهش حاضر به بررسی عوامل موثر بر پذیرش این افراد در جامعه می پردازد. روش بررسی روش پژوهش در این مقاله پیمایشی است و جامعه آماری شامل ۴هزار و ۵۸ نفر افراد دارای ناتوانی تحت پوشش سازمان بهزستی شهرکرد ( ۲هزار و ۴۷۴ نفر دارای ناتوانی جسمی حرکتی، ۶۷۳ نفر دارای ناتوانی بینایی، ۹۱۱ نفر دارای ناتوانی شنوایی) می شود که با روش کوکران تعداد نمونه آماری برابر با ۳۵۲ نفر است. بر اساس روش نمونه گیری سهمیه ای ۵۸ نفر نابینا،۸۰ نفر ناشنوا و ۲۱۴ نفر افراد دارای ناتوانی جسمی حرکتی بودند که به صورت تصادفی انتخاب شدند. ابزار جمع آوری اطلاعات پرسش نامه محقق ساخته بود. برای اعتبار و روایی پرسش نامه از روش اعتبار صوری و آلفای کرونباخ استفاده شد. استاد راهنما، مشاوران و استادان مجرب پرسش نامه را تایید کردند و با استفاده از روش کرونباخ مقدار آلفا برای متغیر پذیرش افراد دارای ناتوانی ۰/۸۲، سرمایه اجتماعی ۰/۸۶، حمایت خانواده ۰/۹۴، نحوه گذراندن اوقات فراغت ۰/۸۲، ارائه خدمات توان بخشی۰/۹۳، امکانات رفت وآمد ۰/۸۵، برنامه های رسانه های جمعی ۰/۷۹، ویژگی های شخصیتی ۰/۹۲ و آموزش و کارآفرینی ۸۷/۰ است . یافته ها نتایج آزمون ضریب همبستگی پیرسون نشان داد بین متغیرهای سرمایه اجتماعی، امکانات رفت وآمد، نحوه گذراندن اوقات فراغت، ارائه خدمات توان بخشی، آموزش وکارآفرینی، برنامه های رسانه های جمعی، ویژگی های شخصیتی، حمایت خانواده با پذیرش افراد دارای ناتوانی همبستگی معنا داری وجود دارد (۰/۰۰۱>P. بین متغیرهای نوع (۰/۱۰۸>P)، سابقه (۰/۵۳۱>P) و علت ناتوانی (۰/۴۲۷>P) با پذیرش افراد دارای ناتوانی رابطه معناداری وجود ندارد. بر اساس نتایج آزمون های تحلیل واریانس و آزمون تی بر حسب مشخصات جمعیت شناختی افراد دارای ناتوانی نشان داده شد که بین جنسیت (۰/۰۷۱>P) و سن (۰/۴۹۸>P) و پذیرش افراد دارای ناتوانی در جامعه تفاوت معناداری وجود ندارد و بین تحصیلات، تحصیلات پدر و شغل افراد دارای ناتوانی و پذیرش آن ها در جامعه تفاوت معناداری وجود دارد (۰/۰۰۱>P). افراد دارای تحصیلات بالاتر میانگین پذیرش بیشتری در جامعه دارند و همچنین میانگین پذیرش گروه های شغلی پزشک و پرستار، کارمندان فنی و بازاری ها در جامعه بالاتر است. همچنین بین وضعیت تاهل (۰/۰۳۲>P) و تحصیلات همسر (۰/۰۴۶>P) و پذیرش افراد دارای ناتوانی نیز تفاوت معناداری وجود دارد. مهم ترین متغیرهای موثر در پذیرش افراد دارای ناتوانی سرمایه اجتماعی (۰/۲۴۰>P)، خانواده (۰/۱۹۸=B)، نوع ناتوانی (۰/۱۶۴=B)، برنامه های رسانه های جمعی (۰/۱۶۳=B)، امکانات رفت وآمد (۰/۱۵۹=B) و کارآفرینی و آموزش (۰/۱۲۹=B) است.  نتیجه گیری پذیرش افراد دارای ناتوانی برای حضور در جامعه و روابط اجتماعی لازم است. با ایجاد امکانات و شرایط مناسب نظیر امکانات آموزشی، رفت وآمد، اوقات فراغت و مانند این ها و حمایت بیشتر از این افراد فرصت حضور آن ها در جامعه بیشتر می شود و زندگی آنان بهبود می یابد.

Keywords:

Disability , Type of disability , Acceptance , Rehabilitation , Training , ناتوانی , نوع ناتوانی , پذیرش , توان بخشی , آموزش