خانواده، اصلی ترین مامن بیماران افسرده

هدف: افسردگی شایع ترین اختلال خلقی است. امروزه قسمت اعظم مسئولیت مراقبت از بیماران روانی برعهده خانواده ها می باشد. خانواده ها برای مراقبت بهینه و اصولی از عضو افسرده، نیاز به حمایت سیستم های اجتماعی و درمانی دارند. مطالعه حاضر به منظور تبیین تجارب خانواده های بیماران افسرده از عملکرد سیستم های حمایتی انجام شده است. روش بررسی: این مطالعه با روش کیفی و رویکرد تحلیل محتوای کیفی از نوع قراردادی انجام گرفته است. ۲۴ نفر از اعضای خانواده بیماران افسرده که به درمانگاه روانپزشکی رازی مراجعه کرده بودند، به روش مبتنی بر هدف برای مصاحبه انتخاب شدند. مصاحبه ها به روش ساختار نیافته و عمیق انجام شد. کلیه مصاحبه ها پیاده و با آنالیز مداوم و مقایسه ای مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. نرم افزار ۲۰۰۷MAXQDA برای مدیریت داده ها مورد استفاده قرار گرفت. یافته ها: طبق تجارب خانواده ها، منابع حمایتی-اجتماعی و درمانی، جامع و کافی نیستند. نحوه عملکرد منابع حمایتی در چهار درون مایه استخراج شدند. «نگاه نامناسب جامعه»، «حمایت ناکافی»، «سیستم درمانی غیر موثر» و «فقر اقتصادی-شناختی خانواده» درون مایه های اصلی بودند. نتیجه گیری: خانواده ها در فرآیند مراقبت از عضو افسرده، احساس تنهایی می کنند. در فرایند مراقبت از بیمار افسرده لازم است که خانواده ها از منابع حمایتی منسجم و در دسترس برخوردار باشند و تیم درمانی برنامه های پیگیری درمان را بطور مستمر و پویا انجام داده و با ارائه خدمات مراقبتی و مشاوره ای در منزل به خانواده ها کمک کنند.

Keywords:

Depressed patient , Supportive resources , Health system , Family , بیمار افسرده , منابع حمایتی , سیستم درمانی , خانواده