اثربخشی آموزش کارکردهای اجرایی (بازداری پاسخ) بر میزان تکانشگری کودکان پیش دبستانی دارای اختلال هماهنگی رشد: پژوهش موردی

هدف: بررسی تاثیر آموزش کارکردهای اجرایی (بازداری پاسخ) بر میزان تکانشگری کودکان پیش دبستانی دارای اختلال هماهنگی رشد شهر اصفهان بود.  روش بررسی: جامعه آماری پژوهش موردی حاضر شامل کلیه کودکان پیش دبستانی (۶-۵ ساله) دارای اختلال هماهنگی رشد بود که در مراکز پیش دبستانی و آمادگی وابسته به آموزش و پرورش شهر اصفهان ثبت نام شده بودند. روش نمونه گیری هدفمند بود. آزمودنی ها ۳ کودک پیش دبستانی بودند که به تشخیص متخصص دارای علائم و نشانه های اختلال هماهنگی رشد بوده اند. ابزارها شامل آزمون عصب-روان شناختی نپسی، پرسش نامه کانرز والدین، مقیاس هوشی وکسلر کودکان، آزمون توانایی-حرکتی پایه و مصاحبه بالینی بود. در این پژوهش از روش موردی با طرح MBD استفاده شد. یافته ها: یافته ها نشان داد که طی تحلیل دیداری نمودار داده ها براساس شاخص های آمار توصیفی و تحلیل دیداری، مداخله مورد نظر در مورد هر سه آزمودنی اثر بخش بوده است (به ترتیب با %PND ۸۰% ،۷۰ و ٪۷۰ برای آزمودنی شماره یک، دو و سه). نتیجه گیری: نتایج پژوهش حاضر نشان داد که با آموزش کارکرد اجرایی بازداری پاسخ، میزان تکانشگری کاهش پیدا می کند.

Keywords:

Executive functions , Response inhibition , Impulsivity , Developmental coordination disorder , Single-subject research , کارکرد اجرایی , بازداری پاسخ , تکانشگری , اختلال هماهنگی رشد , پژوهش موردی