تسهیل کننده ها و موانع درمان از راه دور لکنت کودکان پیش دبستانی: یک مطالعه کیفی

هدف با پیشرفت فن آوری اطلاعات و ارتباطات، استفاده از درمان از راه دور برای ارائه خدمات گفتار، زبان و بلع گسترش یافته است. در کشور های مختلف، مطالعاتی درزمینه درمان اختلالات گفتار، زبان و بلع از جمله لکنت انجام شده که این مطالعات اثربخشی این شیوه از ارائه درمان را تایید کرده است و علاوه بر آن مشکلاتی را نیز بیان کرده اند. برای ارائه موثر تر این شیوه از درمان باید چالش های موجود بر سر راه این درمان را بررسی کرد. مطالعه حاضر با هدف بررسی تسهیل کننده ها و موانع درمان از راه دور لکنت کودکان پیش دبستانی انجام شده است. روش بررسی در یک مطالعه کیفی با روش تحلیل محتوا با ۱۱ مشارکت کننده شامل درمانگران دارای تجربه درمان از راه دور لکنت کودکان پیش دبستانی، درمانگران مخالف این شیوه از درمان (۷ نفر) و همچنین والدینی که درمان از راه دور موفق داشته اند و والدینی که درمان از راه دور ناموفق داشته اند (۴ نفر)، مصاحبه بدون ساختار انفرادی انجام شد.  یافته ها تسهیل کننده های درمان از راه دور شامل کاهش هزینه ها، ارتباط بین درمانگر و مراجع در بین جلسات، همکاری و مسئولیت بیشتر والدین در درمان غیرحضوری، کاهش استرس و افزایش همکاری کودک با درمان در محیط طبیعی و آزادی زمانی بیشتر بود. موانع درمان از راه دور در این گروه شامل اعتماد کمتر به درمانگر در درمان از راه دور، محدودشدن کانال های ارتباطی، صرف انرژی بیشتر توسط درمانگر، دشواری در آموزش به والدین و عدم وجود پروتکل های فراگیر در درمان از راه دور بوده است. نتیجه گیری با شناخت این موارد می توان با کاهش موانع و تقویت تسهیل کننده ها، درمان را با کیفیت بالاتر به افراد نیازمند این خدمات ارائه کرد. برای رسیدن به این هدف لازم است که باتوجه به تسهیل گرها و موانع موجود، مطالعاتی به جهت تدوین پروتکل های جامع و دقیق برای ارائه این شیوه از درمان انجام شود.

Keywords:

Telepractice , Stuttering , Qualitative research , درمان از راه دور , لکنت , مطالعه کیفی