بررسی تکرارپذیری اندازه گیری قوس، دامنه خم شدن به جلو و خم شدن به عقب ناحیه کمر با استفاده از دستگاه Dual Inclinometer در افراد سالم و افراد مبتلا به کمردرد مزمن غیراختصاصی

Publish Year: 1391
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: Persian
View: 183

This Paper With 10 Page And PDF Format Ready To Download

  • Certificate
  • من نویسنده این مقاله هستم

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این Paper:

شناسه ملی سند علمی:

JR_REHA-13-2_001

تاریخ نمایه سازی: 21 آذر 1402

Abstract:

هدف: اندازه گیری درست قوس ناحیه کمر و دامنه های حرکتی هم در ارزیابی بیماران و هم در سنجش اثر درمانهای مختلف توانبخشی از ارزش بالائی برخوردار است. هرچند روش های مختلفی جهت اندازه گیری قوس کمر وجود دارد اما برخی از آن ها پرهزینه بوده و برخی دیگر اعتبار چندانی ندارند. هدف مطالعه فوق بررسی تکرارپذیری دستگاه Dual Inclinometer در اندازه گیری قوس ناحیه کمر و دامنه حرکتی خم شدن به جلو و عقب توسط آزمون گر واحد می باشد. روش بررسی: در یک مطالعه متدولوژیک، قوس و دامنه حرکتی ناحیه کمر ۳۰ زن (۱۲ زن مبتلا به کمردرد و ۱۸ زن سالم) توسط دستگاه Dual Inclinometer در سه نوبت اندازه گیری شد. دو اندازه گیری در یک روز به فاصله یک ساعت برای بررسی تکرارپذیری درون-روز (Within-Day) و نوبت آخر با فاصله یک روز برای ارزیابی تکرارپذیری بین-روزها (Between-Days) صورت گرفت. یافته ها: اندازه گیری های قوس کمر، حرکت خم شدن به جلو و عقب درون روز برای افراد سالم و کمردردی تکرارپذیری بالائی را نشان می دهد (مقدار ضریب همبستگی درون روز برای قوس کمر، خم شدن به جلو و عقب به ترتیب %۹۸، %۷۷ و %۶۹ برای افراد سالم و %۹۴، %۹۵ و %۶۹ برای افراد مبتلا به کمردرد بوده است). اندازه گیری های بین روز نیز برای هر دو گروه تکرارپذیری بالایی را نشان می دهد (مقدار ضریب همبستگی بین روز برای قوس کمر، خم شدن به جلو و عقب به ترتیب %۹۶، %۷۰ و %۶۷ برای افراد سالم و %۹۱، %۷۱ و %۶۶ برای افراد مبتلا به کمردرد بوده است). نتیجه گیری: نتایج مطالعه حاضر نشان می دهد که دستگاه Dual Inclinometer از تکرارپذیری بالایی در اندازه گیری قوس و دامنه حرکتی ناحیه کمر برخوردار بوده و می تواند به عنوان یک ابزار قابل اعتماد در ارزیابی بیماران و همچنین در بررسی اثر مداخلات مختلف درمانی به کار گرفته شود. مطالعات آتی جهت حمایت نتایج این مطالعه با انتخاب نمونه های بیشتر توصیه می گردد.

Authors

Samira Garmabi

Department of Physiotherapy-University of Social Welfare and Rehabilitation Sciences

Mohammad Ali Mohseni-Bandpei

Department of Physiotherapy-University of Social Welfare and Rehabilitation Sciences, Tehran, Iran.

Iraj Abdollahi

Department of Physiotherapy-University of Social Welfare and Rehabilitation Sciences

Seyyed Shahaboddin Tabatabaei

Department of Clinical Sciences-University of Social Welfare and Rehabilitation Sciences