بررسی روشهای کاهش آبشستگی در اطراف پایه و کوله پل مبتنی بر بهبود خواص خاک

بهبود و اصلاح خصوصیات خاک اطراف سازههای هیدرولیکی یکی از راهکارهای کاربردی و نوین در کاهش آبشستگ ی و حفاظت از این سازهها می باشد. هدف از این پژوهش بررسی مطالعات آزمایشگاهی اخیر صورت گرفته برا ی بهبود خواص خاک ماسه ای به وس یله مصالح مختلف نظ یر خاک رس، کربنات کلسیم و بیوپلیمرها است . این مصالح با افزایش چسبندگی و تثبیت توده خاک موجب افزایش مقاومت برشی خاک می شوند. نتایج بررسی ها نشان داد که افزودن ۳۵ درصد خاک رس کائولینیت به خاک ماسه ای در یک شرایط مشخص آزمایشگاهی می تواند منجر به کاهش ۷۴ درصدی عمق آبشستگی شود. از طرفی تثبیت خاک بستر ماسه ای با ۲ درصد کربنات کلسیم نیز منجر به کاهش ۱۰۰ درصدی عمق آبشستگی می شود. در نهایت افزودن ۵ درصد بیوپلیمر نشاسته -است یک اسید-گل یسرین به خاک ماسه ای منجر به کاهش ۱۰۰ درصدی عمق آبشستگی می شود. به این ترتیب استفاده از این مصالح نوین در کنار مصالح کلاسیکی نظیر سنگچین و طوق می تواند قابل توجه باشد.

Keywords:

پایه و کوله پل , کاهش آبشستگی , بهبود خواص خاک , تثب یت خاک , افزایش چسبندگی