پیش بینی نشانگان جسمانی از طریق فشارزاهای شغلی و سازمانی، خودتنظیمی و اختیار

این مطالعه با هدف پیش بینی نشانگان جسمانی از طریق فشارزاهای شغلی و سازمانی، خودتنظیمی و اختیار در کارکنان بانک کشاورزی استان اصفهان به اجرا در آمد. روش پژوهش همبستگی و  جامعه آماری شامل کلیه کارکنان سازمان مذکور بود که از میان آنان تعداد ۳۲۰ نفر به عنوان نمونه به صورت در دسترس انتخاب شدند. ابزارهای گردآوری داده ها شامل پرسشنامه اصلاح شده فشارزاهای شغلی و سازمانی (Razmjo & Naami, ۲۰۰۶)، پرسشنامه نشانگان جسمانی (Jex & Spector, ۱۹۹۹)، پرسشنامه اختیار ( Hackman & Oldham, ۱۹۷۵) و پرسشنامه خود تنظیمی (Bandy & Moore, ۲۰۱۰) بود، و نتایج حاصله با استفاده از ضریب همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون گام به گام مورد تحلیل قرار گرفت. نتایج نشان داد که بین فشارزاهای شغلی و سازمانی با نشانگان جسمانی همبستگی مثبت معنادار و بین خود تنظیمی و اختیار با نشانگان جسمانی همبستگی منفی معناداری وجود دارد. همچنین نتایج تحلیل رگرسیون گام به گام نشان داد که متغیر فشارزاهای شغلی به میزان ۰۸/۰ واحد متغیر نشانگان جسمانی را پیش بینی و در گام دوم با اضافه شدن متغیر فشارزاهای سازمانی، این دو متغیر فشارزاهای شغلی و سازمانی به میزان ۱۰/۰ واحد متغیر نشانگان جسمانی را پیش بینی می کند که به معنی پیش بینی ۱۰ درصد از تغییرات متغیر ملاک توسط دو متغیر پیش بین می باشد. براساس یافته ها می توان چنین نتیجه گیری نمود که افزایش فشارزاهای شغلی و سازمانی سبب تشدید نشانگان جسمانی و افزایش خود تنظیمی و اختیار سبب کاهش بروز نشانگان جسمانی می گردد.

Keywords:

اختیار , نشانگان جسمانی , فشارزاهای شغلی و سازمانی , خودتنظیمی , کارکنان بانک کشاورزی