رویکردی مبتنی بر نظریه گراف برای ارزیابی عملکرد کارکنان

عملکرد کارمندان یک سازمان در مقاطع زمانی مختلف و توسط مراجع متعددی مورد ارزیابی قرار می گیرند. تهیه یک رتبه بندی واحد براساس این ارزیابی ها به گونه ای که بیشترین تطابق را با ارزیابی های ارائه شده داشته باشد، تجمیع رتبه بندی گفته می شود. علاوه بر این کاربرد، مساله ی تجمیع رتبه بندی دارای کاربردهای گسترده در علوم مختلف از جمله علوم اجتماعی و آمار و احتمال است و مورد مطالعه فراوان قرار گرفته است و برای آن در حوزه های کاربردی مختلف، راهکارهایی متفاوت ارایه شده است. از نظر تئوری و در علوم ریاضی و کامپیوتر نیزمساله ی تجمیع رتبه بندی بطور گسترده مطالعه شده است. در این مقاله برای اولین بار، به مطالعه کاربرد تجمیع رتبه بندی در حوزه ارزیابی عملکرد می پردازیم. در این کاربرد، عملکرد کارکنان یک سازمان توسط تعدادی ارزیاب (که در مدل ارزیابی ۳۶۰ درجه تعدادی از همان کارکنان هستند) را در اختیار داریم و هدف، ارائه یک ارزیابی نهایی از کارکنان است که بیشترین میزان مشابهت را با همه ی ارزیابی های ارائه شده دارد. نشان می دهیم با استفاده از این روش ضمن بدست آوردن رتبه بندی با بیشترین مطابقت، می توان استنتاجات دیگری را از جمله کیفیت عملکرد ارزیاب ها و نیز روابط غیررسمی بین افراد بدست آورد.

Keywords:

تجمیع رتبه بندی , رتبه بندی بهینه , رتبه بندی کیمنی , ارزیابی عملکرد