رتبه بندی آموزشی دانشکده های ارائه دهنده رشته های علوم توان بخشی در ایران

هدف: در دو دهه اخیر گسترش کمی دانشگاه های علوم پزشکی و افزایش تعداد فارغ التحصیلان این گروه به عنوان در دسترس ترین راه حل سامان دادن به کاستی های سیستم بهداشتی و درمانی مدنظر بوده است. در حال حاضر بهبود کیفیت ارائه خدمات آموزشی در دانشگاه های علوم پزشکی اهمیت بیشتری یافته و در اولویت قرار گرفته است. تعیین تفاوت های ارائه خدمات آموزشی در رشته های علوم توانبخشی شامل فیزیوتراپی، بینایی سنجی، شنوایی شناسی، گفتاردرمانی، اعضای مصنوعی و کاردرمانی در ایران و شناسایی نقاط قوت و ضعف آنها در مقایسه با یکدیگر هدف این تحقیق است. روش بررسی: برای بررسی رشته های علوم توانبخشی، مجموعه ای شامل ۵۰ معیار و شاخص در قالب یک نمودار شاخه درختی طراحی شد. سپس وزن این معیارها با روش های جلب توافق آرا تعیین گردید. از هر دانشکده نماینده ای معرفی شد تا پرسشنامه ای که برای جمع آوری اطلاعات طراحی شده بود را تکمیل کند. اطلاعات جمع آوری شده با بازدید از دانشکده ها تکمیل و تصحیح گردید. سپس امتیاز هر دانشکده در هر معیار محاسبه شد. برای آنالیز نهایی نیز از یک نرم افزار کامپیوتری که به همین منظور طراحی شده بود استفاده گردید. یافته ها: رشته های علوم توانبخشی در مقطع کارشناسی در دانشگاه علوم بهزیستی و توانبخشی با امتیاز ۴۱/۷۳ از ۱۰۰ رتبه اول، در دانشکده توانبخشی ایران با امتیاز ۹۱/۷۰ از ۱۰۰ رتبه دوم ، و در دانشکده توانبخشی تهران با امتیاز ۹۱/۶۸ از ۱۰۰، رتبه سوم را کسب کردند. نتیجه گیری: با انجام این طرح نقاط قوت و ضعف ارائه خدمات آموزشی در رشته های علوم توانبخشی مشخص شده و به عنوان الگویی عملی برای اصلاح و ارتقای کمی و کیفی، در اختیار برنامه ریزان و مسوولان قرار گرفت.

Keywords:

Education , Rehabilitation , Ranking , Stratification , School , آموزش , توا ن بخشی , رتبه بندی , سطح بندی , دانشکده