مولفه های اثرگذار در پیشبرد توسعه مربیگری (کوچینگ) کسب وکارها

هدف: مربیگری کسب وکار فرآیندی توسعه­دهنده است که در آن یک مربی با صاحبان کسب وکار برای بهبود در عملکرد بهتر و موفقیت در کسب و کارشان همکاری می کند که بیشتر بر نیازها و اهداف کسب وکار تمرکز می کند تا رویکردها و استراتژی های مناسبی را برای دستیابی به اهدافشان تعیین کنند، در این راستا پژوهش حاضر با هدف بررسی مولفه­های اثرگذار و میزان اثر آن­ها در پیشبرد توسعه مربیگری کسب وکارها انجام شد.روش: پژوهش حاضر در زمره تحقیقات توسعه­ای- کاربردی قرار دارد که با رویکرد کیفی-کمی انجام شد. جامعه مورد مطالعه در بخش کیفی شامل ۲۰ مربی کسب وکار عضو سایت چپتر (نماینده فدراسیون کوچینگ در ایران) بود که دارای مدرک بین­المللی مربیگری بودند و در بخش کمی شامل فعالان عرصه مربیگری بود که طبق آمار وزارت صمت به ارائه خدمات مربیگری می­پردازند ( ۳۹۴ نفر) که نمونه­ای به حجم۲۰۰ نفر از آنان به صورت هدفمند در دسترس در نظر گرفته شد.یافته­ها: نتایج پژوهش شامل شناسایی ۳۵ کدباز از مصاحبه­ها در بخش کیفی بود که در قالب پرسشنامه بین جامعه کمی توزیع گردید و نتایج حاکی از آن است که متغیرهای ارزش آفرینی، ارتقا فرهنگ مربیگری، تبلیغات هدفمند به همراه ارتقا سطح مهارت­های عمومی دارای اثرات مستقیم و غیرمستقیمی بر توسعه مربیگری می­باشند و متغیرهای تقویت منافع متقابل مربی و مراجع، تعامل و یکدستی علم و تجربه در بازار مربیگری، ذهنیت سازی مثبت به همراه تعهد به یادگیری بر توسعه مربیگری اثر غیرمستقیم دارند.نتیجه­ گیری: با توجه به اینکه متغیرهای ارزش­آفرینی (۲۳/۰= Beta) و تعامل و یکدستی علم و تجربه (۲۰/۰= Beta) به ترتیب بیشترین میزان اثر را داشتند. می­توان گفت که ارزش­های مربیگری در حقیقت فعالیت­ های خلاقانه­ ای است که در زمینه کشف توانایی، انگیزش و توسعه انجام می ­دهند و امروزه عدم توجه به نقش ترکیبی علم و تجربه در بالندگی و ارتقاء مهارت­ها و پویایی و چابکی به نحو قابل توجهی کسب وکارها را دچار فرسودگی می کند.

Keywords:

مربیگری , مربیگری کسب وکار , ارزش آفرینی