بررسی نقش عزت نفس بر اضطراب ناشی از معاینه لگنی زنان مراجعه کننده به درمانگاه زنان ۲۹بهمن ۱۴۰۱
Publish Year: 1402
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: Persian
View: 94
متن کامل این Paper منتشر نشده است و فقط به صورت چکیده یا چکیده مبسوط در پایگاه موجود می باشد.
توضیح: معمولا کلیه مقالاتی که کمتر از ۵ صفحه باشند در پایگاه سیویلیکا اصل Paper (فول تکست) محسوب نمی شوند و فقط کاربران عضو بدون کسر اعتبار می توانند فایل آنها را دریافت نمایند.
- Certificate
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
CSVG01_025
تاریخ نمایه سازی: 26 آذر 1402
Abstract:
زمینه و هدف: معاینه زنان بخش اساسی از مراقبتهای ژنیکولوژیک را در زنان تشکیل می دهد اما زنان ممکن است در طول معاینه زنان دچار ناراحتی و احساس اضطراب شوند. هدف این مطالعه ارزیابی تجربیات زنان و بررسی عوامل احتمالی مرتبط با اضطراب در زنان تحت معاینه ژنیکولوژیک بود. روش بررسی: مطالعه مقطعی طی سال ۱۴۰۱ بر روی ۲۷۰ زن مراجعه کننده به بخش زنان- مامایی بیمارستان که تحت معاینه ژنیکولوژیک قرار گرفته بودند انجام گرفت. زنان به صورت دسترس انتخاب و با داشتن معیارهای ورود به مطالعه وارد مطالعه شدند. جمع آوری داده ها با استفاده از پرسشنامه های اطلاعات دموگرافیک، عزت نفس روزنبرگ و اضطراب موقعیتی انجام گرفت. یافته ها: میانگین سنی زنان ۳۸.۰۳ (۹.۰۵) سال بود. و ۶۷.۲% دارای تحصیلات بالا و بیشترین علت مراجعه خونریزی و مسائل مرتب بود. ۸۵ درصد زنان احساس شرم طی معاینه ژنیکولویک داشتند. میانگین ( انحراف معیار) نمره SAS (اضطراب موقعیتی) ، نمره عزت نفس (SES) به ترتیب ۵۰ (۱۱.۷۲)، ۳۳.۵۹ (۴.۰۵) بود. بین عزت نفس (r= -۰.۴۴۱, medium effect; P<۰.۰۰۱) با اضطراب موقعیتی (SAS) همبستگی معکوس معنی داری وجود داشت. براساس آنالیز رگرسیون لجستیک متغیر عزت نفس [OR ۰.۸۶, ۹۵% CI (۰.۸۰–۰.۹۳), P<۰.۰۰۱] و سطح تحصیلات [OR ۰.۲۰, ۹۵% CI (۰.۰۶–۰.۶۰), P<۰.۰۰۱] به طور معنی داری قادر به تبیین تغییرات متغیر وابسته بودند. نتیجه گیری: از آنجایی که عواملی همچون عزت نفس و سطح تحصیلات جز فاکتورهای مهم اثرگذار بر روی میزان اضطراب در زنان تحت معاینه ژنیکولوژیک بودند. بنابراین مراقبین بهداشتی باید در این زمینه آگاه بوده و در برخورد با بیماران زنان ممکن است مجبور به تجدید نظر در عملکرد خود در طول معاینات زنان و مامایی شوند. بهتر است مداخلاتی مبتنی بر خواست زنان طراحی شود که خود مستلزم انجام بررسی های دقیق برای درک نیازهای زنان و بررسی سایر عوامل موثر می باشد.
Keywords:
Authors
محدثه احمدی قشلاق
دانشجوی مامایی، کمیته تحقیقات دانشجویی، گروه مامایی، علوم پزشکی تبریز، دانشگاه آزاد اسلامی، تبریز، ایران
آزیتا فتح نژادکاظمی
گروه مامایی، مرکز تحقیقات بهداشت باروری و سلامت روان زنان، علوم پزشکی تبریز، دانشگاه آزاد اسلامی، تبریز، ایران