بررسی تاثیر واقعیت درمانی گروهی بر میزان اضطراب و افسردگی مراقبان خانوادگیسالمندان با چندین بیماری مزمن: یک مطالعه کارآزمایی بالینی تصادفی شده

مقدمه: سالمندان با چندین بیماری مزمن اغلب در مراقبت از خود با چالش روبرو هستند و به شدت متکی به مراقبان خود هستند. ایناتکا اغلب می تواند منجر به اضطراب، افسردگی و بار مسئولیتی مراقب شود. واقعیت درمانی رویکردی است که اثرات بالقوه بر اضطراب وافسردگی دارد. لذا پژوهش حاضر باهدف تعیین تاثیر واقعیت درمانی گروهی بر میزان اضطراب و افسردگی مراقبان خانوادگی سالمندان باچندین بیماری مزمن انجام یافته است .مواد و روش ها: این کارآزمایی بالینی تصادفی شده با طرح آزمون قبل و بعد بود. تعداد ۵۰ نفر از میان مراقبان خانوادگی سالمندان باچندین بیماری مزمن از طریق دو پایگاه بهداشتی و درمانگاه سرپایی سه بیمارستان دولتی شامل بیمارستان عشایر، شهید مدنی و شهیدرحیمی در شهر خرم آباد با روش نمونه گیری در دسترس انتخاب و با روش تخصیص تصادفی بلوکی در گروه های مداخله و گروه کنترل(هر گروه ۲۵ نفر) قرار گرفتند. داده ها قبل و بعد از مداخله توسط پرسشنامه ی ۲۱DASS جمع آوری شد. اعضای گروه مداخله واقعیتدرمانی بر اساس نظریه انتخاب گلاسر را طی ۱ ماه در ۸ جلسهی ۱ ساعته به صورت گروهی دریافت کردند. گروه کنترل هیچ نوع مداخله ایرا دریافت نکردند. در نهایت داده ها با استفاده از نرم افزار ۲۲ SPSS و با استفاده از آمار توصیفی و استنباطی تجزیه و تحلیل شدند .یافته ها: در حالت پایه دو گروه از نظر مشخصات فردی و میانگین نمره اضطراب و افسردگی قبل از مداخله تفاوت آماری معناداری بایکدیگر نداشتند ۰.۰۵ > P پس از اجرای واقعیت درمانی، میانگین نمره اضطراب و افسردگی در گروه مداخله به طور معناداری کاهشیافت. ۰.۰۵ > P همچنین میانگین تفاضل نمره پیش آزمون و پسآزمون اضطراب و افسردگی در گروه مداخله به طور معناداری بیشتراز گروه کنترل بود ( ۰.۰۱ > P )نتیجه گیری: بر اساس نتایج پژوهش، واقعیت درمانی گروهی می تواند به عنوان یک روش مداخله ای موثر در کاهش اضطراب و افسردگیمراقبان خانوادگی سالمندان با چندین بیماری مزمن مورد توجه قرار گیرد.

Keywords:

واقعیت درمانی گروهی , اضطراب , افسردگی , مراقبان خانوادگی , سالمندان با چندین بیماری مزمن .