مقایسه کارایی جذب فسفر و مکانیسم های موثر در آن در واریته های تجاری نیشکر

یکی از سازوکارهای استفاده از شکل های شیمیایی کم محلول فسفر در خاک، استفاده از گونه های گیاهی و ارقامی است که کارایی جذب فسفر بالایی دارند. به این منظور، در سال ۱۳۹۹ در شرکت کشت و صنعت حکیم فارابی خوزستان، کارایی جذب فسفر ارقام تجاری نیشکر و سازوکارهای موثر بر آن در یک آزمایش گلخانه ای مورد مطالعه قرار گرفت. عوامل مورد بررسی شامل کود فسفر (صفر، ۱۲۵ و ۲۵۰ کیلوگرم در هکتار کود سوپرفسفات تریپل) و رقم نیشکر (CP۵۷-۶۱۴، CP۶۹-۱۰۶۲ و CP۴۸-۱۰۳) بودند که در سه زمان نمونه برداری شامل ۴۵، ۹۰ و ۱۳۰ روز پس از کشت در یک آزمایش فاکتوریل با طرح پایه کاملا تصادفی با سه تکرار اجرا گردید. در این مطالعه در هر یک از زمان های نمونه برداری، پارامترهای جذب فسفر، طول ریشه گیاه، طول ویژه ریشه، نسبت ریشه به ساقه و جریان به درون فسفر مورد بررسی قرار گرفت. در شرایط کم بودن فسفر قابل استفاده در خاک، رقم CP۴۸ و پس از آن رقم CP۵۷ قادر به جذب بیش تر فسفر از خاک بودند و بنابراین می توان آن ها را به عنوان ارقام فسفر کارا در نظر گرفت در حالی که در کمبود فسفر، رقم CP۶۹ توانایی کم تری در جذب فسفر از خاک نشان داد. در شرایط کمبود فسفر (P۰) مقدار جذب فسفر در رقم CP۴۸ به مقدار ۱۳ و ۴۵ درصد به ترتیب در مقایسه با رقم های CP۵۷ و CP۶۹ افزایش داشت و در رقم CP۵۷ نیز ۲۹ درصد افزایش نسبت به رقم CP۶۹ نشان داد. با گذشت زمان، مقدار اینفلاکس فسفر در ارقامی CP۵۷ و CP۶۹ کاهش یافت به طوری که مقدار کاهش به ترتیب ۵۳ و ۶۷ درصد بود در حالی که در رقم CP۴۸ به مقدار ۶۶ درصد افزایش نشان داد. بنابراین تفاوت ها در توانایی جذب فسفر در ارقام نیشکر می تواند در مدیریت مصرف کود فسفر به ویژه در سن راتون مورد توجه قرار گیرد.

Keywords:

اینفلاکس فسفر , طول ریشه , فسفر کارا , کارایی جذب , نیشکر