بررسی رابطه بین عوامل تاکتیکی مدیریت دانش و کسب مزیت رقابتی در سازمانها نوآور (مطالعه موردی: شرکتهای مستقر در مرکز رشد کرمان)

سازمانهای امروزی بی وقفه تلاش می کنند تا خود را از رقبایشان متمایز کنند و این در حالیست که دانش، به عنوان یک منبع حیاتی برای حفظ رقابت پذیری و سودآوری در سازمانها مطرح می باشد چنانچه در بسیاری از سارمان ها مزیت رقابتی پایدار به مقدار قابل توجهی از مدیریت دانش ناشی می گردد و دلیل آن، دشواری کپی برداری از دارایی های دانشی یک سازمان است چرا که باید برای بدست آوردن آن، فرایند یادگیری مشابهی ا طی نمود. بنابراین با توجه به اهمیت مدیریت دانش در سازمان ها و تاثیر قابل ملاحظه آن جهت کسب مزیت رقابتی در این مقاله سعی شده است که رابطه بین عوامل تاکتیکی مدیریت دانش بر اساس مدل APQC و کسب مزیت رقابتی در شرکت های کارآفرین مستقر در مرکز رشد کرمان مورد بررسی قرار گیرد. در این تحقیق اصلی ترین ابزار گردآوری اطلاعات، پرسشنامه KMAT می باشد. همچنین در نتیجه بررسی انجام شده بر روی این شرکتها مشخص گردید که از بین عوامل تاکتیکی مدیریت دانش، همبستگی تسهیم و مبادله دانش و کسب مزیت رقابتی، در بالاترین سطح قرار داشت، که می توان دلیل آنرا فرهنگ سازمانی اینگونه شرکتها و شناخت بالای اعضای این شرکتها از یکدیگر دانست.

Keywords:

مدیریت دانش , استراتژی , مزیت رقابتی , شرکتهای نوآور