مدل سازی مکانی حداکثر ظرفیت نگهداشت بارش توسط تاج پوشش گیاهی (رویکردی جهت کاربردهای هیدرولوژیکی)

حداکثر ظرفیت ذخیره تاج پوشش، یکی از پارامترهای مهم در مدل های هیدرولوژیکی است. هدف از پژوهش حاضر که در محدوده ای از استان فارس انجام شد، مدل سازی حداکثر ظرفیت تاج پوشش گیاهان برای ذخیره بارش بود. بنابراین از پارامترهای شاخص سطح برگ و شاخص سطح شاخه به عنوان الگویی از توزیع عمودی تاج پوشش استفاده شد. همچنین قابلیت ۱۰ شاخص گیاهی منتج از باندهای باریک لبه قرمز در مقایسه با ۱۰ شاخص گیاهی منتج از باندهای پهن تصاویر ماهواره ای   سنتینل-۲، در برآورد شاخص های سطح شاخه و سطح برگ، مورد بررسی قرار گرفت. در ادامه با استفاده از نمونه برداری در فصل های خزان و بهار، نتایج آزمایشگاهی و استفاده از مدل های رگرسیونی، نقشه های حداکثر ظرفیت ذخیره تاج پوشش در این فصول ترسیم شد. نتایج نشان داد شاخص CIRE که منتج از باندهای باریک لبه قرمز بود، توانست به عنوان بهترین شاخص، برآورد بسیار خوبی از مقادیر هر دو شاخص، یعنی شاخص سطح شاخه (۷۴/۰ =R۲) و شاخص سطح برگ (۹۲/۰ =R۲) داشته باشد. همچنین نتایج مدل سازی حداکثر ظرفیت ذخیره تاج پوشش نشان داد که این ظرفیت از صفر تا ۳۲/۱ میلی متر در واحد پیکسل در پاییز و از صفر تا ۷۴/۱ میلی متر در واحد پیکسل در فصل بهار متغیر است.

Keywords:

Hydrological modelling , Maximum canopy storage capacity , Sentinel-۲ image , Vegetation index. , مدل سازی هیدرولوژیکی , حداکثر ظرفیت ذخیره تاج پوشش , تصاویر سنتینل-۲ , شاخص گیاهی.