نظریه طراحی آموزشی؛ مولفه ای در خدمت آموزش

مقدمه: با توجه به ضرورت آموزش و یادگیری در فرایند تربیت، طراحی آموزشی از جایگاه خاص و ممتازی برخوردار است. به گونه ای که بدون توجه به آن، آموزش و یادگیری موثری اتفاق نمی افتد و اتلاف منابع انسانی و غیر انسانی را به همراه خواهد داشت. بدین سان مقاله حاضر با هدف بررسی طراحی آموزشی و نظریات موجود در این حیطه به نگارش درآمده است. روش: این مقاله از نوع مروری و کتابخانه ای است. در تدوین آن از جستجوهای اینترنتی با استفاده از موتورهای جستجوگر و در پایگاه داده های معتبر ازجمله Magiran, Noormags, Scientific Information Database, Science Direct, Google Scholar و مطالعات کتابخانه ای در کتب و مقالات علمی منتشر شده مر تبط با موضوع مورد مطالعه استفاده شده است. یافته ها: جهت دستیابی به اهداف آموزشی، طراحی آموزشی امری بدیهی است. استفاده بهینه از هزینه، استفاده بهینه از زمان، ایجاد یادگیری اثربخش، ارزشیابی آموزشی معتبر و رقابت سازمانی از مزیت های طراحی آموزشی هستند. نظریه های طراحی آموزشی ضمن ایجاد بصیرت، به عنوان ابزار و نقشه راه، طراح آموزشی را در انجام دادن وظایفش یاری می نمایند. نظریه های آموزشی، به برنامه ریزان آموزشی کمک می نماید تا با طراحی فرایند آموزشی، یادگیری عمیق تر و موثرتری را تضمین نمایند. نتیجه گیری: از آنجایی که توجه به طراحی آموزشی و نظریات آن، منجر به افزایش کیفیت یادگیری می گردد، ضروری است سازمان ها و دانشگاه ها در بکارگیری آن در فرایند آموزش و یادگیری، عنایت و توجه ویژه ای داشته باشند.

Keywords:

آموزش , طراحی , طراحی آموزشی , نظریه طراحی آموزشی