تطابق چینه ای زیرسطحی سازند آسماری در میدان آغاجاری و استفاده از آن درکنترل زون بندی مخزن

Publish Year: 1402
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: Persian
View: 60

This Paper With 23 Page And PDF Format Ready To Download

  • Certificate
  • من نویسنده این مقاله هستم

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این Paper:

شناسه ملی سند علمی:

JR_PRRIP-33-4_003

تاریخ نمایه سازی: 4 دی 1402

Abstract:

در این مطالعه، تطابق چینه ای زیرسطحی مخزن آسماری در میدان آغاجاری بر اساس یک چارچوب زمانی دقیق متشکل از ۹ خط زمانی ارائه شده است. خطوط زمانی با استفاده از نرم افزار سیکلولاگ به دست آمد که منطبق بر سطوح چینه ای مهم مانند مرزهای سکانسی و سطوح حداکثر پیشروی سطح آب بودند. تعیین سن خطوط زمانی با استفاده از جدیدترین جداول زون های زیستی سازند آسماری صورت گرفت. مرزهای زمانی منطبق بر مرزهای سکانسی بین آشکوب های روپلین-شاتین، شاتین، آکی تانین و بوردیگالین، به عنوان مرزهای زمانی اصلی و مرزهای منطبق بر سطوح حداکثر پیشروی سطح آب دریا به عنوان مرزهای زمانی فرعی در نظر گرفته شدند. بر اساس این چارچوب زمانی، چهار بسته یا واحد چینه ای با ویژگی های رخساره ای و زیستی خاص خود شناسایی و نام گذاری گردید. با استفاده از چارچوب زمانی و با توجه به مطالعات رخساره های رسوبی و چینه ای مرز سازندهای آسماری و پابده مورد بازنگری قرار گرفت و با دقت بیشتری تعیین گردید. همچنین زون بندی قبلی مخزن آسماری در میدان آغاجاری مورد بازنگری قرار گرفت و با در نظر گرفتن کیفیت مخزنی، زون بندی جدیدی پیشنهاد گردید. زون بندی قبلی متشکل از ۵ زون اصلی و ۷ زیر زون فرعی در زون بندی جدید به ۷ زون اصلی، بدون زیر زون فرعی تغییر یافت. عملکرد گسل پی سنگی هندیجان و بلندای دیرینه مرتبط با آن در شرق میدان آغاجاری، ضمن ایجاد تغییرات و حذف بخشی از ضخامت سازندهای زیرین، موجب تغییر ضخامت واحدهای چینه ای سازند آسماری و ایجاد پیچیدگی هایی در هندسه رسوبات این سازند شده است حاصل این اتفاق، به اشکالات و ابهاماتی در زون بندی قبلی منتهی شده بود که با استفاده از زون بندی جدید بر مبنای چارچوب زمانی، رفع گردید.

Authors

رضا فتحی ایسوند

گروه زمین شناسی، دانشکده علوم، دانشگاه فردوسی مشهد، ایران

سید رضا موسوی حرمی

گروه زمین شناسی، دانشکده علوم، دانشگاه فردوسی مشهد، ایران

اسدالله محبوبی

گروه زمین شناسی، دانشکده علوم، دانشگاه فردوسی مشهد، ایران

علی بهداد

شرکت ملی مناطق نفت خیز جنوب، ایران

مراجع و منابع این Paper:

لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این Paper را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود Paper لینک شده اند :
  • . Sherkati S Letouzey J (۲۰۰۴) Variation of structural style ...
  • . Abdollahie Fard I, Braathen A, Mokhtari M, Alavi SA ...
  • . Farahzadi E, Alavi SA, Sherkati S, Ghasemi M.R (۲۰۱۹) ...
  • . Embry A (۲۰۰۹) Practical Sequence Stratigraphy, Canadian Society of ...
  • . Ehrenberg S N, Pickard N A H, Laursen G ...
  • . Laursen G V, Monibi S, Allan T L, Pickard ...
  • . Van Buchem FSP, Allan TL, Laursen GV, Lotfpour M, ...
  • . Shabafrooz R, Mahboubi A, Vaziri-Moghaddam H, Moussavi-Harami R, Ghabeishavi ...
  • . Shabafrooz R, Mahboubi A, Vaziri Moghaddam H, Ghabeishavi A, ...
  • . Allahkarampour Dill M, Vaziri-Moghaddam H, Seyrafian A, Behdad A ...
  • . Daraei M, Bayet-Goll A, Ansari M (۲۰۱۷) An integrated ...
  • . Agard P, Omrani, J, Jolivet L, Whitechurch, B, Spakman, ...
  • . Sepehr M, Cosgrove J W (۲۰۰۲) The major fault ...
  • . Sepehr M, Cosgrove J W (۲۰۰۴) Structural framework of ...
  • . Karimnejad Lalami H, Hajialibeigi H, Shahram Sherkati Sh, Mohammad ...
  • . Allahkarampour Dill M, Vaziri-Moghaddam H, Seyrafian A, Behdad A, ...
  • . Fathi isvand R, Mussavi-Harami R, Mahboobi A, Behdad A ...
  • . Dunham R J (۱۹۶۲) Classification of carbonate rocks according ...
  • . Embry A F, Klovan J E (۱۹۷۱) A late ...
  • . Nio S, Djin Brouwer J, Smith D G, Jong ...
  • . De Jong M, Smith D, Djin Nio S, Hardy ...
  • . De Jong M, Nio S D, Smith D, Böhm ...
  • . Thomas A N (۱۹۴۸) The Asmari Limestone of southwest ...
  • . Wynd J G (۱۹۶۵) Biofacies of the Iranian consortium- ...
  • . Adams C, Bourgeois E (۱۹۶۷) Asmari biostratigraphy, Geological and ...
  • . مدیریت اکتشاف نفت تهران، ۱۳۸۰، نقشه ساختارهای زاگرس ...
  • نمایش کامل مراجع