اثر صوت قرآن بر تغییرات علائم حیاتی و وضعیت همودینامیک در بیماران تحت عمل ارتوپدی

سابقه و هدف: محیط اتاق عمل یکی از مکان های استرس زاست. استماع قرآن آثار آرامش بخشی را در این مخیط ایجاد می کند. در مطالعه حاضر تاثیر استماع قرآن کریم بر علائم حیاتی و تغییرات فیزیولوژیک بیماران تحت عمل ارتوپدی در بیمارستان شهید رجایی قزوین بررسی شد. مواد و روش ها: ۱۶۴ بیمار ۲۰تا ۶۵ ساله کاندید عمل جراحی ارتوپدی اندام تحتانی پس از گرفتن رضایت آگاهانه، به صورت تصادفی به سه گروه کنترل (بدون پخش صوت)، شاهد (گذاشتن هدست بدون پخش صوت) و آزمون (گذاشتن هدست و پخش صوت قرآن) تقسیم شدند. علائم حیاتی و شاخص های فیزیولوژیک بیماران شامل فشار خون سیستولی و دیاستولی، ضربان قلب، درصد اشباع اکسیژن شریانی، دی اکسید کربن انتهای بازدمی و عمق بیهوشی پایش و ثبت شد. در تمام بیماران تجویز پیش دارو، القا و نگهداری بیهوشی و ریکاوری به صورت یکسان انجام شد. داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS نسخه ۱۹ و آزمون های آماری تجزیه وتحلیل شدند. یافته ها: فشار خون دیاستولیک، ضربان قلب و دی اکسیدکربن انتهای بازدمی در بیماران بیهوشی که قرآن گوش داده بودند، به طور معنی داری از گروه های دیگر کمتر و پایدارتر بود. استنتاج: استماع قرآن طی فرایند بیهوشی موجب تثبیت بهتر وضعیت همودینامیک بیماران حین عمل می شود.

Keywords:

Anesthesia , End-expiratory carbon dioxide , Orthopedic surgery , Sound of the Holy Quranic , Vital signs , بیهوشی , جراحی ارتوپدی , دی اکسید کربن انتهای بازدمی , صوت قرآن , علائم حیاتی