رابطه سبک های دلبستگی و هوش معنوی با نگرش دینی دانش آموزان متوسطه شهرستان آمل در سال ۱۳۹۳

سابقه و هدف: مفهوم دلبستگی، پیوند هیجانی پایدار بین دو فرد است، به طوری که هر یک از طرفین کوشش می­کند نزدیکی یا مجاورت با موضوع دلبستگی را حفظ و به گونه ­ای عمل کند تا مطمئن شود که ارتباط ادامه می­یابد. بنابراین هدف پژوهش حاضر بررسی رابطه سبک­ های دلبستگی و هوش معنوی با نگرش دینی دانش ­آموزان دوره­ی متوسطه در سال ۱۳۹۳ می باشد.   مواد و روش­ها: روش تحقیق توصیفی است. جامعه آماری شامل ۱۱۶۵۰ نفر از دانش­آموزان متوسطه ی شهرستان آمل بود. از بین جامعه آماری بر اساس فرمول کوکران با لحاظ ۰.۰۵ = α و مقدار خطای قابل قبول ۰.۰۵ و ۰.۰۵  p = q =؛ تعداد ۳۷۰ نفر دانش ­آموز به روش نمونه­گیری تصادفی انتخاب گردید. ابزار پژوهش پرسشنامه ۱۵ سوالی سبک دلبستگی هازن و شیور، پرسشنامه ۳۰ سوالی هوش معنوی جودی نیل و پرسشنامه   ۲۱ سوالی نگرش به دین آلپورت بود. داده ­ها با استفاده از ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون چندگانه به روش همزمان تحلیل شد.   یافته ها: یافته­های پژوهش نشان داد که بین سبک دلبستگی و هوش معنوی با مولفه ­های نگرش دینی دانش آموزان رابطه وجود دارد(۰.۰۱ >P). تحلیل رگرسیون نیز نشان داد بین مولفه­های سبک دلبستگی و مولفه­های هوش معنوی با نگرش دینی در سطح اطمینان ۹۵درصد رابطه معنی­داری وجود دارد (۰/۴۷= R، ۱۶/۵۶= (۳۶۳ و ۶)F و ۰/۰۵ >P). همچنین تنها سهم سبک دلبستگی اجتنابی و هوش معنوی پیوستگی با وجود متعالی که به ترتیب (۳/۰۳= t ،۰/۲۰= β ؛۲/۷۴= t ، ۰/۲۰= β) در پیش­بینی میزان نگرش دینی معنی­دار است. اما سهم سایر متغیرها معنی­دار نبود.    استنتاج: بر اساس نتایج این پژوهش سبک دلبستگی و هوش معنوی توان تبیین واریانس نگرش دینی دانش آموزان متوسطه را دارد.

Keywords:

religious attitudes , attachment style , spiritual intelligence , secondary school students , نگرش دینی , هوش معنوی , سبک های دلبستگی , دانش آموزان متوسطه