بهینه سازی استخراج عصاره پلی ساکاریدی از قارچ ری شی

مقدمه: پلی ساکاریدها از مهمترین ترکیبات زیست فعال قارچ ری شی هستند که اثرات فارماکولوژیک متعددی دارند. با وجود، خواص فراوان این قارچ، به دلیل ماهیت چوبی و سخت میوه، امکان استفاده خوراکی از آن به شکل معمول وجود ندارد. لذا، استفاده از روش هایی که به استحصال بهینه این ترکیبات از قارچ کمک کند، ضروری به نظر می رسد. مواد و روش: ابتدا یک نژاد تجاری-زراعی قارچ ریشی تحت کد M۹۷۲۰ از شرکت Mycelia از کشور بلژیک خریداری شد. از این نژاد، کشت خالص میسلیومی، اسپاون و میوه قارچ تهیه شد. پس از خشک شدن میوه قارچ و پودر کردن آن، با استفاده از ۵ متد مختلف (روش آبی الکلی، آب داغ همراه با پیش تیمار الکلی، استخراج آنزیمی، استخراج قلیایی و استخراج با CO۲ سیال فوق بحرانی ) عصاره مورد نظر گرفته شد. میزان گلوکان کل، بتاگلوکان و آلفاگلوکان با استفاده از کیت مگازایم سنجش شد. سپس عصاره حاوی بیشترین میزان بتاگلوکان جهت تایید بیشتر با HPLC نیز مورد ارزیابی قرار گرفت. نتایج: نتایج نشان داد که استفاده از روش آنزیمی بیشترین میزان استخراج گلوکان کل ( ۳/ ۱۶ درصد) و بتاگلوکان (۱۴/۷۳ درصد) را سبب شد. راندمان استخراج به روش آنزیمی نزدیک به ۱۱ درصد بود. راندمان استخراج عصاره پلی ساکاریدی در روش CO۲ سیال فوق بحرانی (بیش از ۱۴ درصد) بیشترین میزان بود. میزان استخراج قلیایی گلوکان کل، بتاگلوکان و آلفا گلوکان به ترتیب حدود ۱۱، ۹ و ۵/ ۱ درصد بود. نتیجه گیری: با توجه به اینکه روش آنزیمی بهترین میزان استخراج ترکیبات بتاگلوکانی و روش CO۲ سیال فوق بحرانی بهترین راندمان تولید عصاره بتاگلوکانی را سبب شد، میتوان از این روش ها برای تحقیقات بیشتر در مورد بهینه سازی فرایند استخراج عصاره پلی ساکاریدی در قارچ ری شی استفاده کرد

Keywords:

ری شی , CO۲ فوق بحرانی , بتاگلوکان , کیت مگازایم