مقایسه پاسخ فیزیولوژیکی مریم گلی به کاربرد بیوچار و ذغال حاصل از چوب اقاقیا تحت تنش فلز سنگین کادمیوم

مریم گلی گیاه چند ساله و علفی متعلق به خانواده نعناعیان است که اهمیت زیادی در صنایع دارویی و غذایی دارد. این تحقیق به منظور مقایسه اثر کاربرد بیوچار و ذغال حاصل از چوب اقاقیا در سه سطح (۰، ۱ و ۲ درصد وزنی) بر ویژگی های فیزیولوژیکی مریم گلی تحت سطوح مختلف تنش کادمیم (۰، ۳۰ و ۶۰ میلیگرم بر کیلوگرم خاک) انجام شد. نتایج نشان داد با افزایش شدت تنش کادمیوم (۶۰ میلیگرم بر کیلوگرم خاک) صفات درصدنسبی برگ روند نزولی داشت و همچنین افزایش کادمیوم باعث افزایش معنی-داری بر صفات نشت الکترولیت، پرولین و کربوهیدرات گردید که آثار منفی بر این صفات داشت. بیشترین اثر بیوچار و ذغال در بالاترین غلظت ۲ درصد وزنی در گیاهان تحت تنش شدید کادمیوم بود. همچنین نتایج نشان داد که، کارایی بیوچار در کاهش اثر منفی کادمیوم بر روی گیاه مریم گلی نسبت به ذغال بیشتر می باشد

Keywords:

بیوچار , ذغال , پرولین , فلزات سنگین , مریم گلی